پلی اتیلن – ماده ای همه کاره در شیمی

پلی اتیلن کم فشار مولکولی بسیار بالا دارای مقاومت ضربه ای فوق العاده بالایی است، به همین دلیل است که در مهندسی مکانیک و دستگاه برای تولید کلاه ایمنی یا حتی برای ساخت قایق های مسابقه ای برای ورزش های با کارایی بالا استفاده می شود. بسیاری از اجزای غلتک ها نیز از پلی اتیلن ساخته شده اند.

به دلیل انعطاف پذیری زیاد، LDPE و LLDPE عمدتاً به عنوان فیلم برای بسته بندی (شکل 4)، گلخانه ها، محوطه باغ و برای پوشش جعبه های مقوایی استفاده می شوند.

معنای اقتصادی
پلی اتیلن پر تولید ترین پلاستیک است که حدود یک سوم کل تولید را تشکیل می دهد. نسبت HDPE: LLDPE در منطقه بین 1: 1 و 1: 2 متفاوت است. در سال 2008 حدود 260 میلیون تن پلاستیک در سراسر جهان تولید شد، سهم پلی اتیلن 80 میلیون تن بود (تقریباً 20 میلیون تن LDPE، 20 میلیون تن LLDPE و 40 میلیون تن HDPE). در مجموع حدود 48 میلیون تن پلاستیک در سال 2008 در اروپا مصرف شد که 14 میلیون تن پلی اتیلن (سهم HDPE 5.5 میلیون تن) بود.

داده های مربوط به آلمان در سال 2008 عبارتند از: در مجموع 10.3 میلیون تن پلاستیک با 1.4 میلیون تن LDPE + LLDPE و 1.2 میلیون تن HDPE تولید شده است، مقدار مصرف آلمان مربوطه به همان ترتیب بزرگی است.

دسترس
محصولات ساخته شده از LDPE معمولاً عمر کوتاهی دارند (کمتر از 1 سال)، در حالی که محصولات ساخته شده از HDPE معمولاً برای چندین سال استفاده می شوند. استفاده یا دفع زباله های پلاستیکی یک مشکل عمومی است.
خلوص نقش عمده ای در بازیافت احتمالی دارد. ضایعات پلی اتیلن دسته بندی شده از تولید و تولید محصول، اما همچنین بخش های تفکیک شده از دسته بندی زباله های جمعی (سطل زرد) می توانند به عنوان مواد قابل بازیافت استفاده شوند. از آنها می توانید با پردازش ترموپلاستیک دوباره موارد z. ب- برای محوطه باغ (نیمکت) یا صنعت ساختمان (صفحات، لوله ها) با کیفیت مشابه کالاهای جدید.
زباله های پلی اتیلن آلوده (فویل ها) یا زباله های مخلوط را می توان با استفاده از محتوای انرژی در کارخانه های زباله سوز سوزاند.

دفع زباله های پلی اتیلن در محل های دفن زباله مشکل ساز است. پلی اتیلن بسیار آهسته تجزیه می شود و آلاینده ها می توانند از مواد افزودنی مانند رنگ ها به محیط زیست فرار کنند. زباله های پلاستیکی در اقیانوس های جهان یک مشکل زیست محیطی فزاینده است که مقدار آن چند صد میلیون تن تخمین زده می شود. تنها در اقیانوس آرام شمالی، توده های آب با قطری در حدود 1000 کیلومتر، مطابق با منطقه اروپای مرکزی، با 1-2 قطعه پلاستیک در هر 100 متر مربع روی سطح حرکت می کنند. ماهی ها، لاک پشت ها و پرندگان دریایی ذرات پلاستیکی شناور را با غذا اشتباه می گیرند و از آنها می میرند.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا