دوران کودکی و نوجوانی
مایکل فارادی در 22 سپتامبر 1791 در نیوینگتون باتس، حومه جنوب لندن، سومین فرزند آهنگر و همسرش، دختر یک کشاورز مستاجر به دنیا آمد. مانند سایر پسران خانواده های کارگری و صنعتگر در آن زمان، فارادی آموزش هایی دریافت کرد که خود در مورد آن می گفت:
“تربیت من از معمولی ترین نوع بود و تقریباً به طور کامل به اصول اولیه خواندن، نوشتن و حساب در یک مدرسه ابتدایی محدود بود.”
در سیزده سالگی او به عنوان پسر یک کتابفروش و صحافی مشغول به کار شد، یک سال بعد کارآموزی را به عنوان صحافی آغاز کرد، که والدینش مجبور به پرداخت هزینه کارآموزی به دلیل خدمات کمکی فراوان پسرشان برای صحافی نشدند. این بار.
با این حال، فارادی کتاب هایی را که صحافی کرده بود نیز خواند. یک نوار”در مورد شیمی صحبت می کندو کتاب های دیگر او را به آزمایش های شیمیایی و الکتریکی الهام بخشید. او توسط یک خانه دار آموزش طراحی تصویری را دریافت کرد، برای بهبود بیان خود با افراد تحصیلکرده به ویژه دانشجوی پزشکی مکاتبه علمی کرد، در سخنرانی ها شرکت کرد و حتی خود آنها را در انجمن علمی مردمی شهروندان و کارگران ارائه کرد. فارادی همچنین گرفتار اشتیاق آموزشی بود که در میان پایین‌ترین طبقات جمعیت با روشنگری و انقلاب صنعتی در انگلستان به وجود آمد.
اولین سمت دستیار علمی
در سال 1812، فارادی چهار سخنرانی از شیمیدان معروف دیوی (1829-1778) را شنید.موسسه سلطنتیموسسه ای که در سال 1800 تأسیس شد و از نیاز به آماده سازی دانش علمی برای استفاده عملی ناشی شد.
پس از اتمام دوره کارآموزی، فارادی به دیوی، رئیس وقت “موسسه سلطنتی“، با تهیه پیش نویس سخنرانی های خود برای یک شغل و به اندازه کافی خوش شانس بود که در سال 1813 یک موقعیت دستیار خالی به دست آورد. در همان سال او دیوی را در یک سفر دو ساله به اروپا همراهی کرد که او را به فرانسه، ایتالیا، آلمان و هلند برد و در آن سفر با دانشمندان برجسته ای مانند AMP و گی لوساک ملاقات کرد. لذت او از سفر کم نبود، زیرا لیدی دیوی ثروتمند او را بیشتر به عنوان یک خدمتکار می‌دانست، اما او می‌دانست که چگونه موقعیت خود را ارتقا دهد و خود را اثبات کند.
تحقیقات اولیه FARADAY در درجه اول در زمینه شیمی بود. او در سال 1816 تجزیه و تحلیل شیمیایی آهک زنده را منتشر کرد، پس از آن دو کلروکربن کشف کرد، در سال 1823 کلر را به شکل مایع تهیه کرد و در سال 1824 بنزن و بوتان را در طی تقطیر محصولات جانبی کک یافت.
از نظر فنی، او در ساخت آلیاژهای فولاد ضد زنگ (1820-1822) و شیشه های با ضریب شکست بالا (1825-1829) شرکت داشت. او بعداً از شیشه اکسید سرب بوروسیلیکاتی که برای آزمایشات مغناطیسی نوری خود ساخته بود استفاده کرد.
با این کار و سایر کارهای فیزیکی، فارادی موقعیت خود را تثبیت کرد و در سال 1821 به عنوان بازرس ارشد در موسسه سلطنتی و در همان سال با دختر یک نقره‌کار ازدواج کرد.