پیرولیز

در پلاستیکپیرولیز (پیر = آتش، lyein = حل می شود) پلاستیک ها در دمای بین 400 تا 800 درجه سانتی گراد در غیاب اکسیژن (هوا) تجزیه می شوند. پلاستیک سوخته نمی شود، بلکه به مواد پتروشیمی مانند موادی که می توان از نفت خام نیز به دست آورد، تجزیه می شود. یک گاز سوختی بسیار خالص تولید می شود که وقتی با گاز طبیعی ترکیب شود، می تواند در خانه و همچنین روغن پیرولیز استفاده شود.
به عنوان مثال، مخلوطی از پلی اتیلن (PE)، پلی پروپیلن (PP) و پلی استایرن (PS) در نسبت 3:1:1 40 تا 60 درصد گاز (متان، اتان، اتن، پروپن) و تا 50 درصد پیرولیز تولید می کند. روغن، مخلوطی از نفت سبک و قطران زغال سنگ.

با این حال، تولید محصولات مبتنی بر تقطیر نفت خام بسیار ساده‌تر و ارزان‌تر است، به‌طوری‌که هنوز از تجزیه در اثر حرارت زباله‌های پلاستیکی استفاده فنی نشده است.

استفاده از انرژی

استفاده از انرژی سوزاندن با هدف استفاده پرانرژی با تخریب همزمان مواد مضر برای محیط زیست و جداسازی مواد مشکل ساز در بقایای زباله سوز است.

علیرغم تمام تلاش‌ها، هنگام دفع پلاستیک‌های مستعمل، بخش قابل‌توجهی باقی می‌ماند که به دلایل فنی، اقتصادی یا زیست‌محیطی نمی‌توان از آن‌ها به عنوان ماده و یا به عنوان ماده اولیه استفاده کرد. با این حال، پلیمرها ترکیبات بسیار پر انرژی هستند، زیرا انرژی صرف شده در تولید آنها تا حد قابل توجهی به شکل انرژی شیمیایی ذخیره می شود.
برای پلاستیک های دوروپلاستیک و الاستومرها، بازیابی انرژی در حال حاضر عملا تنها روش است. با این حال، یک مشکل در مورد وجود دارد احتراق زباله های پلاستیکی مواد مضر برای محیط زیست هستند.

سیستم های فیلتر مدرن گازهای اسیدی (هیدروژن فلوراید، کلر یا برومید هیدروژن) تولید شده در هنگام سوختن پلاستیک های حاوی هالوژن را جذب می کنند. نمک های فلزی پایدار حرارتی در سرباره باقی می مانند، بقیه تا حد زیادی توسط اسکرابرهای پایین دست جذب می شوند. غلظت سموم آلی مانند دیوکسین ها و فوران ها به کمتر از 0.1 نانوگرم در متر مکعب در گیاهان مدرن کاهش می یابد. اگزوز کاهش یافت
احتراق اساساً در کوره‌های صنعتی، در کوره‌های صنعت سیمان، جایی که برخی از آلاینده‌ها به طور دائم به ماتریس سیمان متصل می‌شوند، انجام می‌شود و در زباله‌سوزهای خانگی برای بهبود ارزش حرارتی ضروری است.

چشم انداز آینده

از نقطه نظر اکولوژیکی و اقتصادی، یعنی کارآمدی زیست محیطی، ترکیب بازیافتی متشکل از هر سه فرآیند بازیافت – مواد، مواد اولیه، انرژی – برای دستیابی به حفظ بهینه منابع با هزینه های کلی کم، بیشترین منطق را دارد. همه بازیافت ها در رقابت با محصولات جدید هستند.