1. منشأ نام های بی اهمیت

در مقابل نامگذاری سیستماتیک همچنین نام های بی اهمیتی برای بسیاری از مواد یا کلاس های مواد وجود دارد. در اصل نامگذاری مواد تازه کشف شده بر عهده کاشف بود. نامگذاری بسیار فردی بود، به خصوص که ساختار پارچه ها اغلب شناخته شده نبود. نام‌های بی‌اهمیت می‌توانند منشأ خود را مدیون طیف گسترده‌ای از ایده‌ها باشند.

در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• آنها می توانند اختصارات را نشان دهند، به عنوان مثال. ب. اصطلاح “سیامیل” برای رادیکال 1،2-دی متیل پروپیل -CH(CH3)-CH(CH3)2.
• آنها می توانند از رنگ مشتق شوند، به عنوان مثال. B. “Nile Blue” برای {5-amino-9-(diethylamino)-benzo[a]phenoxazin-7-ium chloride}، رنگی که برای رنگرزی منسوجات استفاده می شود.
• آنها را می توان از طعم به دست آورد، به عنوان مثال. ب. “نمک های اپسوم” برای سولفات منیزیم.
• آنها را می توان از عمل آن استخراج کرد، به عنوان مثال. ب. “هروئین”، دی استیل مورفین C 12 H 23 NO 5، که کشف شد به عنوان “درمان قهرمانانه” برای سل استفاده می شود (اما اکنون ممنوع شده است).
• نام ممکن است پس از کاشف شکل گرفته باشد، به عنوان مثال. ب. کتون میشلر.
• نام را می توان بر اساس ماده خام یا وقوع نامگذاری کرد، به عنوان مثال. ب. “پالمتیک اسید” برای هگزادکانوئیک اسید، CH 3 -(CH 2 ) 14 -COOH که به مقدار زیاد در روغن نخل وجود دارد، یا “کافئین” برای 1،3،7-تری متیل گزانتین، که در دانه های قهوه یافت می شود. (اما همچنین چای سیاه، چای مات یا دانه های کاکائو) را می توان یافت (تصویر 1).

تقریبا هیچ محدودیتی برای تخیل مخترع وجود نداشت. نام های تجاری اصلی اغلب به نام های بی اهمیت تبدیل می شدند (مانند نایلون، تفلون، وازلین).
حتی امروزه نیز نام‌های بی‌اهمیت جدیدی مدام در حال ایجاد هستند. ساختار مواد تازه کشف شده اغلب نامشخص است یا نام‌های سیستماتیک بسیار طولانی و بسیار پیچیده هستند. برخلاف نام‌های سیستماتیک، هیچ قانون ثابتی در هنگام تشکیل نام‌های بی‌اهمیت وجود ندارد، آنها فقط باید غیرقابل انکار باشند و حاوی اجزای گمراه‌کننده نباشند.
برخی از نام های بی اهمیت به آن اضافه شد دستورالعمل های IUPAC تصاحب شده با. مروری بر نام‌های بی‌اهمیت و معادل‌های سیستماتیک آنها به عنوان مثال. ب. در فهرست نامهای بی اهمیت انجمن شیمیدانان آلمانی (GDCH) یافت می شود.

نام های رایج برخی از ترکیبات آلی