زمانی که در آن زندگی می کرد

وقتی NERNST متولد شد، اروپا تازه از موج انقلاب های مارس 1848 جان سالم به در برده بود و در راه سرمایه داری بود. در سال های بعد، انقلاب صنعتی در انگلستان، فرانسه، آمریکا و آلمان فارغ التحصیل شد.

مهندسی مکانیک به عنوان یک شاخه جدید از صنعت ظهور کرد. فرآیند BESSEMER در سال 1861، فرآیند SIEMENS-MARTIN در سال 1869 و فرآیند THOMAS که در سال 1878 معرفی شد، تغییرات عمده ای را در صنعت آهن ایجاد کرد و امکان تولید ماشین آلات جدید و بهتر را فراهم کرد.
تغییرات قابل توجهی نیز در کشاورزی رخ داد. آنجا رفتی z. ب. به تناوب زراعی روی آورد، از ماشین های بخار کوبی، گاوآهن بخار و کود مصنوعی که توسط LIEBIG توسعه یافته بود استفاده کرد. تغییرات بزرگی در حمل و نقل و ارتباطات رخ داد. شبکه راه آهن پیوسته در حال گسترش بود و با نیاز به آهن و سایر کالاها، انگیزه ای قوی برای انقلاب صنعتی فراهم کرد. کشتی های بخار به زودی در آبراه ها رایج شدند.
NERNST در این زمان از تحولات صنعتی و سیاسی متولد شد. مطمئناً این تغییرات در کار زندگی او تأثیر گذاشته است.

تحصیل در زوریخ، گراتس و وورزبورگ

والتر هرمان نرنستپسر یک قاضی در 25 ژوئن 1864 در بریزن، پروس غربی به دنیا آمد. از سال 1883 او خود را وقف مطالعه فیزیک در دانشگاه های زوریخ، گراتس و وورزبورگ کرد. پس از دریافت دکترای خود در وورزبورگ در سال 1887، به گراتس بازگشت. در همان سال او سمتی را به عنوان دستیار ویلهلم اوستوالد (1932-1853) در لایپزیگ پذیرفت. در اینجا او سهم مهمی در تثبیت و گسترش بیشتر سازمان داشت نظریه تفکیک آرنیوس، که هنوز هم بسیار بحث برانگیز بود.

در سال 1889 او به ارتباط بین نظریه اسمزی VAN’T HOFF و نظریه تجزیه در کار خود پرداخت. در همان زمان به مهارت آموزی پرداخت و مجوز تدریس را گرفت.

سالهای پر افتخار در هایدلبرگ، گوتینگن و برلین

در هایدلبرگ، NERNST مدتی را در دانشگاه گذراند و سپس به عنوان دستیار در موسسه فیزیک در گوتینگن مشغول به کار شد. در این سمت در سال 1891 دانشیار و در سال 1894 استاد تمام شد. علاوه بر این، او سهم ارزشمندی در تأسیس مؤسسه جدیدی داشت که به سرعت به مرکزی برای علم جدید شیمی فیزیک تبدیل شد.
در سال 1905 به برلین منصوب شد. بار دیگر، NERNST سهم ارزشمندی در ایجاد یک موسسه فیزیکی-شیمیایی داشت. از سال 1922 تا 1924، NERNST در هیئت رئیسه Physikalisch-Technische Reichsanstalt کار کرد و به عنوان استاد افتخاری در دانشگاه برلین کار کرد. در اینجا او در سال 1924 رئیس موسسه فیزیک تجربی شد. در سال 1933 از کار فعال خود کناره گیری کرد و بازنشسته شد.

از قانون سوم ترمودینامیک و سایر دستاوردهای علمی

کار NERNST در لایپزیگ او را در سال 1889 به جایی که به نام او نامگذاری شده بود، هدایت کرد. معادله NERNST، که با آن موفق شد فرآیندهای موجود در عناصر گالوانیکی را روشن کند و ولتاژهای رخ داده را محاسبه کند. علاوه بر این، او قادر به تعیین تحرک یون و ضریب دیفرانسیل، به ویژه در مورد محلول های بسیار رقیق بود.

از سال 1890/91 می آید قضیه توزیع NERNST، که برای وزن توزیع یک ماده در دو حلال غیر قابل اختلاط اعمال می شود. در گوتینگن، او بررسی کرد که چگونه حلالیت نمک های کم محلول در هنگام افزودن مواد افزودنی حاوی همان مقدار یون تحت تأثیر قرار می گیرد.

در سال 1897 او را ترک کرد لامپ NERNST ثبت اختراع. توده های سرامیکی خاصی که رسانایی آنها با افزایش دما افزایش می یابد برای تولید نور استفاده می شود. به این مواد ترمیستور می گویند.

از حدود سال 1900 او خود را وقف بررسی واکنش های گاز تحت تأثیر دمای بالا کرد. هدف NERNST محاسبه سیر و تعادل واکنش ها برای هر دمای معین بود. محاسبه موقعیت تعادل و در نتیجه بازده مورد انتظار برای فناوری مهم و از اهمیت عملی برخوردار بود.

در سال 1906، NERNST فرموله شد قضیه حرارت NERNST، که امروز به عنوان قانون سوم ترمودینامیک شناخته شده است. این بیان می کند که کار و گرمای واکنش در صفر مطلق برابر هستند و مستقل از دما هستند. آنتروپی ماده متراکم نیز صفر می شود. با این قضیه NERNST توانست کار واکنش و ثابت تعادل را برای هر دما محاسبه کند. پس از اینکه اعتبار قضیه خود را اثبات کرد، روش های اندازه گیری لازم را توسعه داد و متوجه شد که در صفر مطلق، گرمای ویژه به سمت صفر میل می کند.

در سال 1910، NERNST در آزمایشی موفق شد نظریه انیشتین در مورد گرمای ویژه را اثبات کند. علاوه بر این، او در ابتدا نماینده بود نظریه کوانتوم، همانطور که توسط PLANCK در حدود سال 1900 تاسیس شد.

در سال 1912 NERNST بر روی معادل فتوشیمیایی که توسط انیشتین فرض شده بود کار کرد. با انجام این کار، او با رفتار متفاوت واکنش گاز منفجر کننده کلر مواجه شد. او با فرض مکانیسم واکنش زنجیره ای، توانست این مشکل را روشن کند.

1920 والتر هرمان نرنست دریافت کرد جایزه نوبل در شیمی. او در 19 نوامبر 1941 در اوبر-زیبل در لوزاسیا درگذشت.