جوشش و تغلیظ در شیمی | فرهنگ لغت دانشجویی

مانند بجوشانید انتقال از حالت مایع به حالت گازی تجمع است متراکم کردن انتقال معکوس از گاز به مایع حالت فیزیکی.

موارد زیر اعمال می شود:

  • اگر حرارت به مایعی اضافه شود، با آن همراه می شود دمای جوش به حالت گازی تجمع. حرارت مورد نیاز برای جوشیدن نامیده می شود گرمای تبخیر تعیین شده است.
  • اگر گرما از یک گاز استخراج شود، آنگاه به سمت گاز می رود دمای تراکم به حالت مایع تجمع. گرمای آزاد شده در حین تراکم نامیده می شود گرمای تراکم تعیین شده است.
  • در طول جوشاندن و تغلیظ، درجه حرارت از بدنی با اندازه مساوی
  • هنگام جوشاندن، این افزایش می یابد جلد یک جسم، هنگام متراکم شدن کاهش می یابد.

روابط بین جوشش و تراکم در شکل 2 نشان داده شده است. موارد زیر اعمال می شود:

  • دمای جوش و دمای تراکم یک اندازه هستند آنها به پارچه و چاپ بستگی دارند.
  • گرمای تبخیر و گرمای تراکم همچنین برای یک ماده معین یکسان هستند.

این دماها معمولاً مربوط به فشار هوای معمولی 1013 hPa است.

هر چه فشار بیشتر باشد دمای جوش بالاتر می رود.

به عنوان مثال، اگر فشار در دیگ افزایش یابد، آب در دمای 100 درجه سانتیگراد مانند فشار هوای معمولی 101.3 کیلو پاسکال نیست، بلکه در دمای بالاتر می جوشد. که در خواهد بود زودپزn و در نیروگاه هاn (چرخه بخار) استفاده می شود. برعکس، فشار هوا در کوه های مرتفع کمتر است و در نتیجه دمای جوش نیز کمتر از 100 درجه سانتیگراد است. نمای کلی زیر نشان می دهد که چگونه دمای جوش با فشار تغییر می کند.

محل ارتفاع از سطح دریا فشار هوا دمای جوش آب
روستوک 0 متر 1013 اسب بخار 100 درجه سانتی گراد
زوگسپیتزه 2963 متر 700 اسب بخار حدود 90 درجه سانتیگراد
قله اورست 8850 متر 312 اسب بخار حدود 70 درجه سانتیگراد

گرمای ویژه تبخیر و گرمای تبخیر

برای جوشاندن یک ماده به حرارت نیاز است که با متراکم شدن دوباره آزاد می شود. حرارت لازم برای جوشیدن یک ماده است گرمای ویژه تبخیر مشخص شده است.

گرمای ویژه تبخیر نشان می دهد که برای تبخیر 1 کیلوگرم ماده چه مقدار گرما لازم است.

واحد: یک کیلوژول در هر کیلوگرم ( 1 kJ کیلوگرم )

برای 1 کیلوگرم آب، این گرمای ویژه تبخیر است
2256 کیلوژول بر کیلوگرم مشخصات دما هنگام جوشیدن آب در شکل 4 نشان داده شده است.

را گرمای ویژه تبخیر مواد مختلف در شکل 5 آورده شده است.

تفسیر جوش و میعان با مدل ذرات

با مدل ذرات فرآیندهای حین جوش را می توان به صورت زیر تفسیر کرد: هنگامی که گرما اضافه می شود، انرژی جنبشی ذرات در مایع افزایش می یابد. ذرات با شدت بیشتری حرکت می کنند، میانگین فاصله آنها از یکدیگر افزایش می یابد. در نهایت آنها می توانند مایع را ترک کنند و به میل خود در برابر یکدیگر حرکت کنند. سپس این ماده به صورت گاز وجود دارد.

هنگام متراکم شدن، فرآیندها در جهت مخالف انجام می شود: هنگامی که گرما آزاد می شود، انرژی جنبشی ذرات کاهش می یابد. میانگین فاصله آنها از یکدیگر نیز کاهش می یابد. در نهایت، آنها به یکدیگر متصل می شوند و سپس دوباره به صورت مایع وجود دارند.

/* خطوط شکست عمدا حذف شده اند! -رابرت */ ?>

وضعیت: 2010
این متن در حال ویرایش است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا