خواص عنصر

ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت

ایزوتوپ های عنصر

در طبیعت، تولیوم فقط به شکل یک ایزوتوپ منفرد وجود دارد، این یک عنصر ناهمسان‌توپی است. علاوه بر این، چندین ایزوتوپ رادیواکتیو به طور مصنوعی تولید شد.

خواص بیشتر

تولیم یک فلز سنگین نقره ای مایل به سفید، انعطاف پذیر و بسیار نرم است. در هوای خشک پایدار است، اما باید از رطوبت محافظت شود. تولیوم متعلق به لانتانیدها است و حالت اکسیداسیون III را در ترکیبات خود ایجاد می کند. با توجه به پتانسیل نرمال منفی نسبتاً بالای آن، تولیوم یک فلز کاملاً الکتریکی مثبت، بسیار پایه و یک عامل احیا کننده قوی است. به سرعت در هوای مرطوب با تشکیل اکسیدها یا هیدروکسیدها کدر می شود. این عنصر در آب حل می شود و هیدروکسید و هیدروژن را تشکیل می دهد. با اسیدها واکنش می دهد و نمک و هیدروژن می سازد. وقتی تولیوم گرم می شود، با اکسیژن و کلر می سوزد.

کشف

سوئدی PER TEODOR CLEVE (1840-1905) در سال 1879 هنگام بررسی زمین ارثی، تولیوم را به شکل اکسید کشف کرد. اکسید تولیوم خالص تا سال 1911 قابل جداسازی نبود. CLEVE عنصری را که بر روی آن اکسید ساخته شده است تولیوم با نماد شیمیایی “Tu” نامگذاری کرد که بعداً به “Tm” تغییر یافت. تولیوم متالیک تا سال 1950 ارائه نشد.

وقوع/تولید

تولیم عنصر کمیاب از فلزات خاکی کمیاب است و شصت و ششمین عنصر رایج است. همیشه در طبیعت در ارتباط با سایر فلزات خاکی کمیاب، به ویژه ایتریوم و لانتانیدهای سنگین یافت می شود. همچنین در ماسه های مونازیت که عمدتاً در استرالیا، برزیل و هند یافت می شود، یافت می شود. تولید فنی تولیوم از ماسه مونازیت صورت می گیرد. پس از غنی‌سازی، با تبادل یونی از سایر فلزات خاکی کمیاب جدا می‌شود و با احیای متالوگرمیک تری فلوراید با کلسیم، منیزیم یا پتاسیم به دست می‌آید.

استفاده کنید

تولیوم به ندرت در فناوری استفاده می شود. ایزوتوپ های Tm و Tm در فناوری به عنوان منابع تابش γ برای آزمایش مواد، اندازه گیری ضخامت و در دستگاه های قابل حمل اشعه ایکس استفاده می شوند.

اتصالات مهم

اینها شامل هالید زرد رنگ TmCl3 است.

ساختمان

تولیوم در نزدیکترین بسته بندی اتم های فلزی متبلور می شود.