1519-1522

اولین دور زدن جهان توسط فردیناند ماژلان، پرتغالی FERNAO DE MAGELHAES (1480-1521)، شواهدی مبنی بر کروی بودن زمین ارائه کرد.

حدود 1527
پزشک سوئیسی تئوفراستوس بمباستوس فون هوهنهایم (1493-1541)، که بیشتر با نام شناخته می شود. پارسلسوس (به معنی “بهتر از سلسوس”)، دکتر شهر بازل شد. او نظریه های منسوخ شده کیمیاگری را رد کرد و از شیمی – همتراز با گیاه درمانی – برای درمان بیماری ها استفاده کرد. او اسیدهای معدنی و بیش از 100 نمک فلزی را می دانست. PARACELSUS از ترکیبات آرسنیک و آنتیموان و همچنین الکل که با انجماد از شراب به دست می‌آمد، به عنوان درمان استفاده می‌کرد. او «زینکن»، «کوبولت» و «ویسمات» را به هفت فلز معروف اضافه کرد.
PARACELSUS نظریه عنصر را گسترش داد و فرض کرد که همه اجسام از سه عنصر یا حالت تجمع تشکیل شده اند: گوگرد.گوگرد)، سیاره تیر (سیاره تیر) و نمک (نمک). موجودات زنده همچنین دارای نیروی حیاتی خاصی بودند (آرکئوس) که این سه عنصر را متعادل می کند. او نوشته های خود را به زبان آلمانی منتشر کرد و به این ترتیب موسسه را تأسیس کرد ایاتروشیمی، که قرن ها به عنوان شیمی پزشکان در دانشکده های پزشکی تدریس و پرورش می یافت.

1555
مقدمه اندازه گیری وزن یکنواخت (پوند، اونس، لات، گران و غیره) که با تغییرات اندک در سراسر آلمان غالب هستند.

1559
جورج آگریکولا (1494-1555) کتاب سیستماتیک سنگ و معدن را تأسیس کرد. “دی ری متالیکا” کانی شناسی به عنوان یک علم

1582
معرفی تقویم میلادی که امروزه نیز معتبر است توسط پاپ گریگوری دوازدهم.

حدود سال 1590
آسیاب های لنز هلندی اولین میکروسکوپ ها را ساختند. GALILEO GALILEI (1564-1642) قوانین حرکت را برای حرکت با شتاب یکنواخت یافت. او را بنیان‌گذار «روش تجربی» می‌دانند که در آن آزمایش به‌عنوان «پرسش از طبیعت» مطرح می‌شود. گالیلی همچنین از میکروسکوپی که خودش ساخته بود برای تحقیقاتش استفاده کرد.

1597
آندریاس لیباویوس (1550-1616) کتاب درسی را ارائه کرد.کیمیاکه در آن وی از جمله تولید اسید کلریدریک، اسید نیتریک و اسید سولفوریک و همچنین تعدادی نمک را توصیف کرد. تشخیص مس با استفاده از آمونیاک و سایر تکنیک های آنالیز کیمیاگری به او برمی گردد.

1618-1648
توسعه علم در اروپا با جنگ سی ساله در اروپای مرکزی آسیب دید.

1620
T. DE MAYERNE ناخواسته برنده شد هیدروژن با واکنش آهن با اسید سولفوریک و تشریح انفجار “هوا” تولید شده در طی این واکنش.

1630
ANGELUS SALA (1576-1637) در مورد تشکیل الکل از شکر توسط تخمیرها صحبت کرد که امروزه آنزیم نامیده می شوند. او همچنین از آب گیاهان استفاده کرد، به عنوان مثال. ب. از گل رز قرمز یا گل ذرت آبی، برای نشانه اسیدهای معدنی او نظریه های کیمیاگری تغییر شکل فلزات را رد کرد.

1648
ایاتروشیمی و خودآموخته یوهان رودولف گلابر (1604-1670) تعداد زیادی روش جدید برای به دست آوردن مواد شیمیایی را توسعه داده و شرح داده است که برخی از آنها هنوز ناشناخته بودند. مثلا برنده شد ب- «روغن زرد-قرمز» (فنول ها) یا «الکل» (بنزن). او سولفات سدیم را کشف کرد (نمک گلوبر) و گلوکز متبلور از کشمش یا عسل.
گلوبر همچنین با تشکیل نمک‌ها از اسیدها و بازها سر و کار داشت و روش‌هایی را برای آنالیز شیمیایی مرطوب در حدود سال 1660 توسعه داد. او با آمونیاک (روح سالمیاک) بارش ها را انجام داد، در مورد حلالیت کلرید نقره و رنگ آبی محلول های مس توسط آمونیاک بحث کرد.

1650
استخراج فنی اسیدهای معدنی در آلمان در نوردهاوزن (تورینگن) آغاز شد.

از سال 1661
انگلیسی رابرت بویلز (1627-1691) یکی از اولین کسانی بود که شیمی را با استفاده از روش های علمی تمرین کرد. او بسیار بیشتر از پیشینیان خود به اثبات تجربی دانش اهمیت زیادی می داد و یک آزمایشگاه تحقیقاتی خصوصی داشت. او نظریه عنصری کیمیاگران را ارائه کرد وتریا عالیهتوسط PARACELSUS و گسترش مفهوم عناصر: “هیچ جسمی جزء یا عنصر واقعی نیست، اگر بتوان آن را به تعدادی ماده متمایز، هر چند کوچک، تجزیه کرد.” بر اساس این تعریف، عنصر به هر ماده ای گفته می شود که به طور آزمایشی قابل تجزیه بیشتر نباشد و از دیگر «عنصرها» تولید نشود. از نظر بویل، ترکیبات اتحاد عناصر هستند.

او فرآیندهای خنثی سازی را بررسی کرد و بین مواد خنثی، اسیدها و بازها تمایز قائل شد، که آنها را با کمک رنگدانه های گیاهی شناسایی کرد. B. litmus، نشان داده شده است. بویل بسیاری از واکنش‌های نمک را تجزیه و تحلیل کرد و به همین دلیل یکی از بنیان‌گذاران آنالیز شیمیایی مرطوب محسوب می‌شود. او با تقطیر خشک چوب متانول (روح چوب) به دست آورد و ناهنجاری آب را مشاهده کرد.

او خصوصیت جسمی (خصلت ذرات) گازها را تعیین کرد و به طور تجربی مستقل از E. MARIOTTE ثابت کرد که حاصلضرب فشار و حجم ثابت است. (قانون بویل و ماریوت). با بررسی فرآیندهای احتراق، او متوجه شد که جرم نمونه‌های فلزی در طی احتراق افزایش می‌یابد، بدون اینکه توضیح درستی برای این موضوع بیابد. در عوض، او “ذرات آتش” را اختراع کرد که به فلز سوخته می چسبد و آن را سنگین تر می کرد.

1670
در طی تقطیر خشک ادرار بدون هوا، کیمیاگر هامبورگ HENNING BRAND ماده سفید جامدی را کشف کرد که در تاریکی می درخشید و نام آن فسفر اخذ شده.

1677
JOHANN KUNCKEL، خودآموخته و کیمیاگر، دیدگاه بویل در مورد ذرات آتش را رد کرد. او فسفر را مستقل از BRAND کشف کرد.

1687
کار پیشگامانه فیزیک کلاسیک “Philosophiae naturalis principia mathematica(اصول ریاضی
فلسفه طبیعی) اثر ایزاک نیوتن (1643-1727). در آن، نیوتن، از جمله، سه اصل خود را که امروزه با نام «قوانین نیوتن» شناخته می شود، ارائه کرد. در همان زمان، مکانیک آسمانی را تأسیس کرد.