دود تابستانی
در دود تابستانی (فتوسماگ یا مه دود لس آنجلس) در مورد یک موضوع کاملا متفاوت است. مه دود تابستانی به معنای افزایش تشکیل ازن در سطح زمین است، گازی با بوی تند و بسیار واکنش پذیر که مولکول های آن از سه اتم اکسیژن تشکیل شده است. این ازن هنگامی که نور خورشید به آلاینده‌های هوا (اکسیدهای نیتروژن، هیدروکربن‌ها) که عمدتاً توسط وسایل نقلیه موتوری در محیط منتشر می‌شوند، همراه با سایر گازهای محرک تشکیل می‌شود.
این ازن سطح زمین را نباید با لایه اوزونی که در اتمسفر در ارتفاع 15-25 کیلومتری وجود دارد و تشعشعات خطرناک موج کوتاه UV را جذب می کند، اشتباه گرفت. اطلاعات دقیق تر در این مورد را می توان در زیر عنوان یافت سوراخ ازون برای پیدا کردن
ازن سطح زمین و سایر گازهای محرک مانند دی اکسید نیتروژن اثر منفی بر عملکرد ریه، تحریک اشکی، کاهش عملکرد، احتمالا افزایش خطر ابتلا به سرطان و همچنین بر خشکیدگی جنگل دارند. هنگام ارزیابی آلودگی ازن باید موارد زیر رعایت شود:
- ازن سطح زمین تنها زمانی تشکیل می شود که خورشید می تابد و هوا با آلاینده ها آلوده می شود، یعنی عمدتاً در روزهای تابستان در مناطق شهری.
- ازن پس از 1-2 روز دوباره تجزیه می شود و آلاینده های هوا تجزیه را تسریع می کنند. در کلان شهرها، تخریب به ویژه سریع است. در حین تخریب z صورت می گیرد. ب- فرآیند شیمیایی زیر:
آلودگی ازن اغلب در عصر و شب در مجاورت کلان شهرها بیشتر از خود کلان شهرها است، زیرا از یک طرف در آنجا سریعتر است. ازن تجزیه می شود و از طرف دیگر ازن توسط باد از کلان شهرها دور می شود.
امروزه مقادیر 40-50 میکروگرم بر مترمربع به عنوان مقادیر میانگین سالانه در آلمان ارائه می شود، اما این مقادیر در حال افزایش هستند. در روزهای گرم تابستان، غلظت ازن حتی می تواند از 120 میکروگرم در متر مکعب فراتر رود. بر اساس قانون مه دود تابستانی 1985، موارد اجباری وجود داشت مقادیر حدی برای ازن:
از آنجایی که در عمل هیچ ممنوعیت رانندگی واقعی وجود نداشت و بنابراین باید اثر آن کم ارزیابی می شد، مقررات مه دود تابستانی در ژوئیه 2000 لغو شد.
مطابق با دستورالعمل اتحادیه اروپا، موارد زیر از سال 2002 اعمال شده است:
- 180 میکروگرم بر متر مکعب هنوز مقدار آستانه ای است که اطلاعات باید در آن ارائه شود
- 240 میکروگرم بر متر مکعب به معنای خطر برای سلامتی است
- محدودیت های انتشار مناسب برنامه ریزی شده است.
بالاترین مقدار در آلمان تا به امروز در مانهایم در سال 1976 با 543 میکروگرم بر متر مکعب اندازه گیری شد. مقادیر فعلی برای مکان های مختلف را می توان در اینترنت در آژانس های محیط زیست ایالتی یافت.
ازن برای بسیاری از گیاهان خطرناکتر از انسان است و به برگهای آنها آسیب می رساند و از رشد آنها جلوگیری می کند. مقادیر آستانه برای محافظت از پوشش گیاهی به ترتیب پایین تر است، اما در زمان های اخیر بیشتر و بیشتر از این مقادیر فراتر رفته است:
- آستانه حفاظت از پوشش گیاهی:
65 میکروگرم بر متر مکعب به طور متوسط در طول 24 ساعت - آستانه حفاظت از پوشش گیاهی:
200 میکروگرم بر متر مکعب به طور متوسط در طول 1 ساعت