جوهر گال آهن

مشکی نور سریع و ضد آب جوهر گال آهن از سال 3 پس از میلاد مورد استفاده قرار گرفته است. در قرون وسطی، سیب های صفراوی خشک را له می کردند و می جوشاندند تا درست کنند. گال ها (یا گال های بلوط) رشد روی برگ های درختان بلوط هستند که توسط زنبورهای صفراوی ایجاد می شوند. تخم در بافت گیاه گذاشته می شود. لارو در حال رشد موادی را آزاد می کند که بافت را تحریک می کند تا رشد کند. از جمله تانن (اسید گالیک) تشکیل می شود.
اسید گالیک در طول پخت و پز آزاد می شود. سولفات فرو (فروس ویتریول) و صمغ عربی (محلول صمغ ساخته شده از درختان اقاقیا حاوی کربوهیدرات) به مخلوط اضافه می شود. اسیدها با یون های آهن واکنش داده و نمک تشکیل می دهند. صمغ عربی از لخته شدن جلوگیری می کند و در نتیجه قابلیت نوشتن جوهر حاصل را بهبود می بخشد. اما امروزه دیگر از آجیل گالیک برای تولید این جوهر استفاده نمی شود، بلکه از اسید گالیک استفاده می شود و اجازه می دهد با یون های آهن واکنش دهد. به عنوان یک ترکیب فنلی، اسید گالیک (3،4،5 تری هیدروکسی بنزوئیک اسید)، مانند بسیاری از فنل های دیگر، ترکیبی به شدت رنگی با یون های آهن تشکیل می دهد. هنگامی که جوهر خشک می شود، یون های آهن به یون های آهن اکسید می شوند. کمپلکس تانات آهن (III) حاصل سیاه است. افزودن متیلن بلو باعث افزایش دید جوهر هنگام نوشتن می شود. متیلن بلو اضافه شده بعدا محو می شود.
جوهر گال آهنی را می‌توان با نوک‌های فولادی به خوبی نوشت، اما با قلم‌های فواره‌ای ضعیف نوشت، زیرا مسدود می‌شوند. این جوهر امروزه هنوز به عنوان جوهر سند استفاده می شود.

جوهر سپیا

سگ ماهی (به جز ناتیلوس) پوسته محافظ خود را از دست داده است. برای نجات خود از دست دشمنان، مهارت خاصی در استتار ایجاد کرده اند. آنها می توانند بافت و رنگ محیط اطراف خود را با سرعت رعد و برق به خود بگیرند. هنگامی که همه استتارها از کار می افتند و فرار فرا می رسد، گونه افسانه ای سپیا با جوهر فوران می کند. از این رو نام آلمانی حیوانات.
تاریکی جوهر سپیا بیشتر از ملانین تشکیل شده است. این رنگ نیز بخشی از پوست ما است و باعث برنزه شدن آن در برابر نور خورشید می شود. علاوه بر این، جوهر حاوی لجن است. ابری که در پریشانی پرتاب می شود، تعقیب کننده را به طرق مختلف گیج می کند. ماهی مرکب را با رنگ سیاه خود پنهان می کند، حس بویایی مهاجم را مختل می کند و او را فریب می دهد، زیرا خلط لزج موجود در آب برای مدت طولانی شکل ماهی مرکب را حفظ می کند.
امروزه نیز از این رنگ برای رنگرزی ماکارونی، پارچه های ظریف و تولید لوازم آرایشی و بهداشتی با ارزش استفاده می شود.

ترکیب جوهرهای امروزی

امروزه طیف گسترده ای از جوهرها وجود دارد که دارای ترکیبات مختلفی هستند. با توجه به نوع آن تمایز ایجاد می شود محیط مایع جوهرهای مبتنی بر آب و حلال:

جوهرهای مبتنی بر آب عمدتا برای نوشتن روی کاغذ استفاده می شود. هنگام استفاده از آنها، سرعت خشک شدن نباید اهمیت زیادی داشته باشد. در کشورهای با رطوبت بسیار بالا، اغلب باید از این نوع جوهر اجتناب شود.
جوهرهای مبتنی بر حلال برای برچسب زدن سطوح صاف مانند شیشه، چینی و فویل استفاده می شود. اگر روی مقوا یا کاغذ نوشته شده باشد، اجرا می شود. مانند حلال در آلمان، اتانول تقریباً به طور انحصاری استفاده می شود، زیرا این ماده خیلی سریع تبخیر می شود و رنگ واقعاً مهم را خشک می کند. علاوه بر این، از میان حلال‌های آلی که به سرعت تبخیر می‌شوند، اتانول کمترین مضر و دوستدار محیط‌زیست است.

علاوه بر این، جوهرها بر اساس آنها طبقه بندی می شوند مواد رنگی:
جوهر پیگمانته نشان دهنده پراکندگی از رنگدانه ها n از آنجایی که رنگدانه‌های رنگی در حلال حل نمی‌شوند، این جوهرها تمایل به “سوختن” دارند و باید با هزینه زیادی تثبیت شوند. با این حال، آنها با درخشندگی رنگ بالا، مقاومت در برابر آب، مقاومت شیمیایی و پایداری نور مشخص می شوند، که آنها را برای استفاده به عنوان جوهر ایمن اسناد ایده آل می کند.

جوهرهای رنگی محصولاتی هستند که در آنها بیشتر رنگ های ارگانیک در حلال مربوطه حل می شود. تولید ساده آنها سودمند است. رنگ مربوطه به سادگی در محیط حل کننده هم زده می شود. متأسفانه، این جوهرها در برابر نور بسیار مقاوم و در برابر مواد شیمیایی مقاوم نیستند.

جوهرهای درخشان حاوی رنگ هایی است که نور مرئی را بیشتر از محیط منعکس می کند و بنابراین می درخشد. این به دلیل فلورسانس است. بخشی از طیف نور روز، نور نامرئی و موج کوتاه UV توسط سیستم رنگ آمیزی رنگ جذب می شود و به عنوان نور موج بلند منتشر می شود. “درخشش” بیش از هر چیز زمانی که با نور سیاه تابش می شود به کار می رود، زیرا لامپ های رشته ای معمولی معمولاً هیچ جزء UV ندارند.

جوهرهای ژل موادی هستند که در حالت سکون چسبناک هستند اما وقتی تحت فشار جزئی قرار می گیرند نازک می شوند. این ویژگی خاص رفتار شبه پلاستیک نامیده می شود. ژل در نوک قلم از طریق توپ نوشتن مایع می شود. در نتیجه، رنگدانه هایی به ویژه می توانند پردازش شوند که در غیر این صورت تمایل به رسوب دارند. چنین جوهرهایی اغلب در کشورهایی با رطوبت بالا استفاده می شوند.

جوهرهای ژل مایع اساساً مانند جوهرهای ژل ساختاری دارند. آنها فقط به طور قابل توجهی نازک تر هستند و بنابراین برای استفاده از رنگ های آلی به عنوان اجزای رنگی نیز مناسب هستند. آنها نرم تر می نویسند و با شدت بیشتری به کاغذ نفوذ می کنند، به این معنی که می توان از لکه کردن جلوگیری کرد.

جوهرهای دائمی یک فیلم نامحلول در آب تشکیل دهید. اینها عمدتاً جوهرهای حلالی هستند که به آنها یک بایندر اضافه شده است که وقتی خشک می شود یک لایه لاک تشکیل می دهد. این را نمی توان با آب و در بهترین حالت توسط اتانول از بین برد. (همچنین جوهرهای دائمی مبتنی بر آب وجود دارند که لایه رنگ آنها فقط می تواند دوباره توسط آب مورد حمله قرار گیرد.)

جوهرهای مخفی

جوهر مخفیجوهرهای n یا سمپاتیک برای مدت طولانی بسیار محبوب بوده اند. آنها یا قابل مشاهده نیستند یا خواص آنها در طول زمان تغییر می کند. آنها با حرارت دادن یا پوشاندن آنها با معرف های خاصی قابل مشاهده یا نامرئی می شوند. به این ترتیب، پیام های مخفی می توانند و می توانند منتقل شوند که فقط توسط گیرنده قابل خواندن است. به عنوان مثال، پلینی بزرگ در سال 50 پس از میلاد از چنین جوهر مخفی استفاده کرد. او با شیره گیاه Thithymallus روی پوست نوشت و اجازه داد نوشته خشک شود. مخاطب نامه را روی آتش نگه داشته و از این طریق مطلع شده است، زیرا حرارت باعث شده دوباره نوشته نمایان شود.