پولونیوم در شیمی

خواص عنصر

طبقه‌بندی در جدول تناوبی
از عناصر و خواص
ساختار اتمی
عدد اتمی: 84 84 پروتون
84 الکترون
دوره 6 6 پوسته الکترونی اشغال شده
VI. گروه اصلی 6 الکترون بیرونی
پیکربندی الکترون در حالت پایه Xe 6s24f1 45d1 06p4
الکترونگاتیوی 2.0
انرژی یونیزاسیون در eV 8.42
رایج ترین اعداد اکسیداسیون IV، II، -II
جرم اتمی عنصر در u 209
شعاع اتمی در 10-10 متر 1675
شعاع یون در 10-1 0 متر 0.65 (+4); 2.3 (-2)
حالت ماده در حالت عادی درست شد

ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت

همه ایزوتوپ ها رادیواکتیو هستند.

ایزوتوپ های عنصر

مقدار قابل توجهی از پولونیوم با منشاء طبیعی در زمین یافت نمی شود. آثار کوچکی از ایزوتوپ های 210، 211، 212، 214، 215، 216 و 218 به عنوان اعضای بسیار کوتاه مدت زنجیره های مختلف تجزیه هسته ای رادیواکتیو طبیعی یافت می شود. 22 ایزوتوپ رادیواکتیو دیگر به عنوان مثال. ب. اعضای سری های واپاشی تولید شده مصنوعی یا به طور مصنوعی توسط واکنش های هسته ای ایجاد شده اند.

عدد اتمی Z عدد جرمی A جرم اتمی در u فرکانس
که در ٪
نوع تابش
و انرژی بر حسب MeV
نیمه عمر
84 209 208982 به صورت مصنوعی α: 4.881 103 a
210 209,982 876 احساس، مفهوم α: 5.304 138.4d
211 210,986 657 احساس، مفهوم α: 7.275 0.5 ثانیه
212 211,988 866 احساس، مفهوم α: 11.65 3 × 10-7 ثانیه
214 213.995 201 احساس، مفهوم α: 7.687 1.6 × 10-4 ثانیه
215 214,999 احساس، مفهوم α: 7.386 1.8 × 10-3 ثانیه
216 216.001 احساس، مفهوم α: 6.778 0.15 ثانیه
218 218.008 احساس، مفهوم α: 6.002 3 دقیقه

طرح سطح انرژی

 

خواص بیشتر

پلونیوم در دو تغییر آلوتروپیک، α-پلونیوم و β-پلونیوم وجود دارد که تحت شرایط دمایی خاصی قابل تبدیل هستند. این یک فلز سنگین براق، نقره ای، سفید و رادیواکتیو است. پلونیوم نقطه ذوب و جوش نسبتا پایینی دارد. پولونیوم یکی از کالکوژن ها است که ترکیباتی با حالت های اکسیداسیون -II، II، IV و VI تشکیل می دهد.
با این حال، مرحله IV مهمترین و ماندگارترین است. با هیدروژن، پلونیوم ترکیب هیدروژنی فرار پولونیوم هیدروژن و همچنین چندین پولونید فلزی را تشکیل می دهد. در هوا اکسید می شود و به اکسید پلونیوم تبدیل می شود و در غلظت حل می شود. اسیدها برای تشکیل نمک های مربوط.

کشف

ماری کوری (1867 – 1934) در سال 1898 هنگام مطالعه اورانیوم pitchblende به دلیل شدت زیاد پلونیوم را کشف کرد. آ-تابش – تشعشع. این عنصر با نماد شیمیایی «Po» از سرزمین مادری ام. کوری، لهستان، پولونیوم نام گرفت. در سال 1910، CURIE و ANDRÉ LOUIS DEBIERNE (1874 – 1949) تقریباً 2 میلی گرم از یک ماده حاوی حدود 5 درصد ایزوتوپ 2 1 0Po را از 2 تن باقیمانده pitchblende جدا کردند. دبلیو مارکوالد و سر ارنست رادرفورد (1871 – 1937) نیز این عنصر را در سال 1902 کشف کردند. مارکوالد آن را “رادیوتلوریوم” و رادرفورد “رادیوم F” نامید.

وقوع/تولید

پولونیوم هشتاد و هفتمین عنصر فراوان است و یکی از نادرترین عناصر روی زمین است. این به عنوان محصول پوسیدگی اورانیوم و توریم در مقادیر کمی از سنگ معدن های مختلف اورانیوم و توریم رخ می دهد. هنگامی که pitchblende پردازش می شود، عنصر با بیسموت غنی می شود، که می توان آن را به شکل سولفید با بارش کسری با دی هیدرو سولفید از آن جدا کرد. این فلز از محلول های نمک با الکترولیز به دست می آید. پولونیوم مورد نیاز امروزه با تابش بیسموت با نوترون در یک راکتور هسته ای یا با بمباران اهداف سربی با هسته های هلیوم شتاب یافته به دست می آید.

استفاده کنید

از جمله، پلونیوم در شیمی تشعشع، رادیوبیولوژی، تجزیه و تحلیل فعال سازی، در تجزیه و تحلیل گازهای یونیزه و برای تخلیه دستگاه های الکترواستاتیک ولتاژ بالا استفاده می شود. همچنین به عنوان منبع گرما در ماهواره ها و در ساخت باتری های رادیوایزوتوپ استفاده می شود.

ساختمان

آ-پلونیوم در یک شبکه مکعبی متبلور می شود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا