پلوتونیوم در شیمی

خواص عنصر

طبقه‌بندی در جدول تناوبی
از عناصر و خواص
ساختار اتمی
عدد اتمی: 94 94 پروتون
94 الکترون
دوره 7 7 پوسته الکترونی اشغال شده
گروهی از اکتینیدها 8 الکترون بیرونی
پیکربندی الکترون در حالت پایه Rn 7s25f6
الکترونگاتیوی 1.3
انرژی یونیزاسیون در eV 5.8
رایج ترین اعداد اکسیداسیون IV
جرم اتمی عنصر در u 244
شعاع اتمی در 10-10 متر 1.51
شعاع یون در 10-1 0 متر 0.93 (+4)
حالت ماده در حالت عادی درست شد

ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت

همه ایزوتوپ ها رادیواکتیو هستند.

ایزوتوپ های عنصر

عدد اتمی Z عدد جرمی A جرم اتمی در u فرکانس
که در ٪
نوع تابش
و انرژی بر حسب MeV
نیمه عمر
94 238 238,049 به صورت مصنوعی α: 5.499 86 a
239 239,052 به صورت مصنوعی α: 5.157 2.44 x 104 a
240 240,053 به صورت مصنوعی α: 5.168 6.6 x 103 a
241 241,056 به صورت مصنوعی β
تصویر: 0.02
ساعت 13.0
242 242,058 به صورت مصنوعی α: 4.901 3.8 x 105 a
244 244,064 به صورت مصنوعی α: 4.589 8 × 107 a

طرح سطح انرژی

 

خواص بیشتر

پلوتونیوم شش تغییر مختلف را تشکیل می دهد. آنها می توانند تحت شرایط خاصی به یکدیگر تبدیل شوند. پلوتونیوم یک فلز سنگین سفید نقره ای و پرتوزا است. پلوتونیوم سنگین ترین عنصر طبیعی است.

پلوتونیوم یکی از اکتینیدها است. در ترکیبات خود، تقریباً تمام حالت های اکسیداسیون از II تا VII را تشکیل می دهد که حالت IV پایدارترین است. پلوتونیوم یک فلز پایه و بسیار واکنش پذیر است. یک لایه اکسید به سرعت روی سطح در هوا تشکیل می شود. در اسید هیدروکلریک، اسید هیدرویدیک و اسید پرکلریک حل می شود. از conc. به دلیل غیرفعال شدن، توسط اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید استیک یخچالی مورد حمله قرار نمی گیرد. در دماهای بالاتر، پلوتونیوم به طور مستقیم با غیر فلزات مانند هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و کربن ترکیب می شود و ترکیبات پلوتونیوم دوتایی را تشکیل می دهد.

کشف

در دسامبر 1940، پلوتونیوم به طور مصنوعی توسط گروه کاری SEABORG، McMILLAN، KENNEDY و WAHL در ایالات متحده تولید شد و به وضوح در قالب ایزوتوپ Pu شناسایی شد. پس از کشف ایزوتوپ نپتونیوم Np، دانشمندان مطمئن شدند که واپاشی β این ایزوتوپ باید ایزوتوپ عنصر 94 را نیز به عنوان ماده دختر ایجاد کرده باشد. اما نتوانستند آن را ثابت کنند. در دسامبر 1940، نمونه‌هایی از ایزوتوپ U با دوترون‌های بسیار شتاب‌دهی شده تحت تابش قرار گرفتند. ایزوتوپ نپتونیوم با عمر کوتاه Np تشکیل شد. افزایش آهسته در فعالیت α نمونه نشان داد که ایزوتوپ Np ابتدا تشکیل شده است. سپس با گسیل β با نیمه عمر 2117 روز به ایزوتوپ 238 عنصر 94 تبدیل شد.ایزوتوپ دوم عنصر 94 زمانی به دست آمد که ایزوتوپ U با نوترون های سریع تابش شد. ARTHUR C. WAHL در فوریه 1941 مدرک روشنی ارائه کرد که اینها ایزوتوپ‌های عنصر 94 هستند. او موفق شد عنصر 94 را از طریق چندین واکنش ردوکس و بارش جدا کند. در مارس 1942 تصمیم گرفته شد که نام “پلوتونیوم” با نماد شیمیایی “Pu” معرفی شود.

وقوع/تولید

به شکل ایزوتوپ Pu، پلوتونیوم به طور طبیعی در مقادیر بسیار کمی در سنگ معدن اورانیوم وجود دارد، به عنوان مثال. B. در پیچبلند، کارنویت، مونازیت و فرگوسونیت کانادایی. پلوتونیوم طبیعی در سال 1951 از کنسانتره pitchblende کنگو جدا شد. بیشتر پلوتونیومی که در محیط زیست یافت می شود، از جمله موارد دیگر، از انفجار بمب اتمی و آزمایش های تسلیحات هسته ای به دست می آید. پلوتونیوم در مقیاس صنعتی از U به شکل ایزوتوپ شکافت پذیر Pu تولید می شود. برای این منظور از اورانیوم طبیعی استفاده می شود که از ایزوتوپ شکافت ناپذیر U و ایزوتوپ شکافت پذیر U تشکیل شده است. نوترون های لازم در طی شکافت ایزوتوپ U تولید می شوند.

استفاده کنید

ایزوتوپ شکافت پذیر Pu به عنوان منبع انرژی در راکتورهای هسته ای از اهمیت فنی برخوردار است. مونوکاربیدها، نیتریدها و نیتریدهای کربن به عنوان سوخت هسته ای آینده مناسب تر هستند. وجود دارد به عنوان مثال با این حال، در حال حاضر، هنوز هیچ فرآیند تولید اقتصادی وجود ندارد. ایزوتوپ به عنوان منبع انرژی برای ماهواره ها، ایستگاه های فضایی و همچنین در ضربان سازهای قلب استفاده می شود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا