کوپلیمرها

کوپلیمرها یا پلیمرهای مخلوط زمانی تشکیل می شوند که دو یا چند مونومر مختلف در یک زنجیره پلیمری ترکیب شوند.

معمولاً مونومرهایی با ساختارهای بسیار متفاوت به هم متصل می شوند. به این ترتیب می توان خواص مطلوب پلیمرهایی را که تنها از یک مونومر تشکیل شده اند با هم ترکیب کرد. بسته به ترتیب (توالی) مونومرهای A و B موجود در ماکرومولکول، بین انواع مختلف کوپلیمرها تمایز قائل می شود.

ایزومریسم و ​​خواص مواد

را ساختار اولیه و بنابراین خواص مواد پلاستیک نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر ساختار و پیکربندی مولکول ها قرار می گیرد.

یک مثال به دلیل آرایش متقارن، موقعیت 1،3 جانشین‌ها در پلیمر اتن پایدارتر است. حتی واضح تر، تأثیر آن است ایزومریسم برای تشکیل ساختارهای کریستالی در جامدات با استفاده از 1،3-dienes به عنوان مثال.

نسبت پیوندهای دوگانه سیس به ترانس، مانند پلیمرهای 1،2 و 1،4، تأثیر تعیین کننده ای بر خواص مواد دارد. لاستیک طبیعی مربوط به پلی ایزوپرن منحصراً با پیکربندی سیس است و علت خاصیت ارتجاعی آن است. در مقابل، تنها ترانس-1،4-پلی ایزوپرن در گوتاپرکای کریستالی و غیر کشسان یافت می شود. گوتاپرکا برای عایق کاری کابل های زیر دریا و ساخت بتونه های مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده می شود.