در واکنش های آلی تقریباً همیشه یک یا چند می شود پیوندهای اتمی در مواد اولیه و به جای آن مواد جدید تقسیم شود پیوندهای اتمی در محصولات واکنش تشکیل می شود. انتقال الکترون اغلب در اینجا انجام می شود، به طوری که بسیاری از واکنش ها به طور رسمی واکنش های ردوکس هستند. انواع پیوندهای غیر از پیوند اتمی (مثلاً رابطه یونی) فقط در مواد آلی نقش فرعی دارند. بنابراین مفید است که تعداد زیادی از واکنش های آلی را بر اساس جنبه های مختلف نسبت به واکنش های معدنی تقسیم کنیم.

در مواد آلی، تغییر در حالت پیوند اتم‌های کربن از اهمیت خاصی برخوردار است، یعنی عمدتاً تعداد پیوندهای اتمی یا شرکای پیوند قبل و بعد از واکنش. سپس بین واکنش های افزودن، جایگزینی و حذف تمایز قائل می شود (شکل 3). علاوه بر این، فرآیندهایی که در آن انتقال الکترون بر روی گروه های عاملی انجام می شود، به عنوان واکنش های ردوکس طبقه بندی می شوند. با این حال، مرز بین واکنش های ردوکس و سایر انواع واکنش به طور دقیق تعریف نشده است.

جایگزینی

در یک جایگزینی اتم ها یا گروه هایی از اتم ها بین مواد اولیه مبادله می شوند. تعداد پیوندهای منفرد و چندگانه روی اتم های کربن ثابت می ماند.
دو محصول واکنش معمولا از دو ماده اولیه تشکیل می شود. واکنش های جانشینی اغلب در مواد آلی با پیوندهای منفرد رخ می دهد. بنابراین آنها واکنش های ترجیحی هیدروکربن های اشباع مانند آلکان ها یا هالوآلکان ها هستند. با این حال، ترکیبات آلی معطر مانند بنزن یا فنل اغلب وارد واکنش های جایگزینی می شوند.

در مورد هالوژناسیون به عنوان یک جایگزین، اتم های هیدروژن در هیدروکربن های اشباع شده با اتم های هالوژن جایگزین می شوند.

چگالش ها موارد خاصی از جایگزینی است که در آن مولکول های کوچک (اغلب آب) از ترکیبات آلی جدا می شوند. یک مثال معمولی استری کردن اسیدهای کربوکسیلیک است. (توجه: از دیدگاه کاملاً علمی، استری شدن در چندین مرحله انجام می شود و فقط به طور رسمی به عنوان یک واکنش جایگزینی طبقه بندی می شود.)
تکرار چندگانه چگالش را چند تراکم می گویند. این باعث ایجاد پلی کندانسات مانند پلی استر می شود. اینها مواد درشت مولکولی هستند که به عنوان پلاستیک استفاده می شوند.