همچنین درمان خانگی قدیمی، یک قاشق جوش شیرین برای سوزش سر دل

NaHCO 3حل شدن در آب به طور طبیعی منجر به خنثی شدن اسید می شود و بنابراین در برابر مقدار pH پایین کمک می کند (نمونه دوم واکنش را ببینید). با این حال، اگر به معادله واکنش دقت کنید، متوجه خواهید شد که محصول واکنش دی اکسید کربن است. گاز، به نوبه خود، می تواند منجر به احساس ناخوشایند سیری شود، به طوری که درمان خانگی مادربزرگ موثر است، اما نباید اولین انتخاب باشد.

واکنش های خنثی سازی در خاک

اینو چک میکنی PH خاک ها با ساختار خرده خوب، مقادیری معمولاً در محدوده خنثی یا کمی پایه یافت می شوند. باران اسیدی تا حدی بر این PH تأثیر می گذارد. با این حال، اگر تغییرات pH را هنگام افزودن محلول‌های اسیدی به نمونه‌های خاک بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که pH تا مقدار خاصی از اسیدیته تقریباً ثابت می‌ماند. توضیح این نتیجه غیرمنتظره آسان نیست. البته اول از همه به یک واکنش خنثی سازی ساده فکر می شود که در خاک انجام می شود. یون های هیدروکسید و یون های هیدروژن (یون های هیدرونیوم) با هم ترکیب می شوند و مولکول های آب را تشکیل می دهند. اما پس از آن مقدار pH باید سریعتر تغییر کند. از آنجایی که این اتفاق نمی افتد، از آن صحبت می شود اثر بافر از کف
در محدوده pH 6.2-8.3، این اثر بر اساس یک سیستم کربنیک اسید-بی کربنات است. خاک حاوی اسید کربنیک است. از طریق واکنش دی اکسید کربن با آب وارد می شود. اسید کربنیک با آب واکنش می دهد. در این فرآیند، یون های کربنات هیدروژن تشکیل می شوند.

واکنش به گفته برونستد:

اچ2CO3 + اچ2O ⇄ HCO3- + اچ3O+

در طبیعت، این واکنش به طور مداوم رخ می دهد. با این حال، در همان زمان، ماده اولیه به طور مداوم دوباره از محصولات واکنش حاصل تشکیل می شود. این یک تعادل ایجاد می کند که در آن همیشه نسبت معینی بین ماده اولیه (اسید کربنیک) و محصولات واکنش (یون های بی کربنات و یون های هیدروژن) وجود دارد.
این سیستم بافر عملاً یونهای هیدروژن تازه اضافه شده (یونهای هیدرونیوم) را به عنوان مثال از باران اسیدی «گرفتن» می کند. یون‌های کربنات هیدروژن با یون‌های هیدروژن «جدید» (یون‌های هیدرونیوم) واکنش می‌دهند تا اسید تفکیک نشده را تشکیل دهند. اتم های آب به عنوان بخشی از مولکول های اسید بر pH محلول تأثیر نمی گذارند. با این حال، اگر یون های هیدروژن (یون هیدرونیوم) بیش از حد اضافه شود، این سیستم بافر دیگر کار نمی کند. سپس pH نسبتاً شدید کاهش می یابد.
ویژگی سیستم های بافر این است که نه تنها یون های هیدروژن (یون های هیدرونیوم) بلکه یون های هیدروکسید نیز تا حدودی بافر می شوند. یون های هیدروکسید با اسید تفکیک نشده واکنش داده و نمک و آب تشکیل می دهند. این نیز به سختی بر روی مقدار pH تأثیر می گذارد.

سیستم بافر اسید کربنیک و یون های کربنات هیدروژن اغلب نقش عمده ای در فرآیندهای طبیعی ایفا می کند. اغلب برای فرآیندهای بیوشیمیایی حفظ مقدار pH ثابت مهم است. این مورد، از جمله، در حفره دهان است. بزاق همچنین حاوی یون های ذکر شده است. در نتیجه، اسیدهای موجود در حفره دهان می توانند با تولید بزاق خوب بافر شوند. اما مقدار pH خون نیز توسط این سیستم بافر ثابت نگه داشته می‌شود.

اگر PH خاک به دلیل باران اسیدی یا فرآیندهای تبادلی بین گیاهان و خاک بسیار پایین بیاید، نه تنها گیاهان مستقیماً تحت تأثیر قرار می گیرند، بلکه شستشوی مواد معدنی نیز رخ می دهد. علاوه بر این، یون های فلزات سنگین متصل به ذرات خاک آزاد می شوند که نشان دهنده بار اضافی برای گیاهان است. فقط تعداد کمی از متخصصان مقادیر pH را در محدوده اسیدی تحمل می کنند. بیشتر محصولات زراعی به خاک خنثی یا حتی کمی قلیایی نیاز دارند. بنابراین علاوه بر مقادیر دیگر، مقدار pH خاک نیز به دقت بررسی می شود. در صورت لزوم، باید از طریق لقاح PH را می توان افزایش داد. در اینجا از واکنش های خنثی سازی استفاده می شود.
به عنوان مثال، اکسید منیزیم را می توان برای خنثی کردن خاک های اسیدی استفاده کرد (واکنش BRÖNSTED):

بنابراین42- + 2 ساعت3O+ + MgO ⇄ میلی گرم2+ + پس42- + 3 ساعت2O

اکسید کلسیم نیز به روشی مشابه واکنش نشان می دهد. با کاهش غلظت یون هیدروژن (یون هیدرونیوم)، مقدار pH افزایش می یابد.
فرآیندهای شیمیایی توصیف شده باعث می شوند که مقدار pH خیلی سریع تغییر کند و بنابراین نمی توان در همه جا از آن استفاده کرد. مقدار pH را می توان با استفاده از کربنات کلسیم یا کربنات منیزیم نیز تحت تأثیر قرار داد. با این حال، اثر کندتر است و بنابراین ملایم تر است. بر این اساس است که در نتیجه واکنش‌های خاک، نسبت یون‌های کربنات هیدروژن افزایش می‌یابد و فرآیندهای شرح داده شده در بالا انجام می‌شود.