خواص عنصر
طبقه بندی در جدول تناوبی از عناصر و خواص |
ساختار اتمی |
عدد اتمی: 102 | 102 پروتون 102 الکترون |
دوره 7 | 7 پوسته الکترونی اشغال شده |
گروهی از اکتینیدها | 16 الکترون بیرونی |
پیکربندی الکترون در حالت پایه | Rn 7s25f1 4 |
الکترونگاتیوی | 1.3 |
انرژی یونیزاسیون در eV | ک. آ |
رایج ترین اعداد اکسیداسیون | III |
جرم اتمی عنصر در u | 259 |
شعاع اتمی در 10-10 متر | ک. آ |
شعاع یون در 10-1 0 متر | 0.95 (+3) |
حالت ماده در حالت عادی | جشن |
ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت
همه ایزوتوپ ها رادیواکتیو هستند.
ایزوتوپ های عنصر
عدد اتمی Z | عدد جرمی A | جرم اتمی در u | فرکانس که در ٪ |
نوع تابش و انرژی بر حسب MeV |
نیمه عمر |
102 | 253 | 253,091 | به صورت مصنوعی | 10 دقیقه | |
259 | 259,100 | به صورت مصنوعی | α: 7.520 | 58 دقیقه |
طرح سطح انرژی
خواص بیشتر
خواص این عنصر به دلیل مقادیر کم موجود به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است. در ترکیبات آن، سطح II پایدارترین است.
کشف
در سال 1957، کشف عنصر 102 توسط دانشمندان کنسرسیومی که شامل چندین آزمایشگاه از کشورهای مختلف بود، اعلام شد. آنها گزارش کردند که یک ایزوتوپ از عنصر 102 هنگامی که یک هدف کوریم حاوی 1 هسته +3C6 تابش شد مشاهده شد. طبق گزارش ها، این عنصر با کروماتوگرافی در ستون تبادل یونی شناسایی شد. دانشمندان نام “نوبلیوم” را با علامت شیمیایی “نه” به افتخار آلفرد نوبل سوئدی پیشنهاد کردند. این کشف با بررسی گروه کاری دوبنا و برکلی تأیید نشد. در سال 1964 تولید ایزوتوپ No از دوبنا گزارش شد که با بمباران U با یون های ایزوتوپ Ne ایجاد شد. آنها نام “ژولیوتیوم” را با نماد شیمیایی “Jl” برای عنصر، به افتخار فیزیکدان هسته ای فرانسوی FREDERIC JOLIOT-CURIE پیشنهاد کردند. تنها پس از سال 1968 می توان 3000 اتم از ایزوتوپ No را در برکلی با تابش 1 هسته +2C6 در دقیقه به اهداف Cf تولید کرد. IUPAC نام نوبلیوم را با نماد شیمیایی “نه” در سال 1997 رسما تایید کرد.
وقوع/تولید
هیچ فرآیند در مقیاس بزرگ برای تولید نوبلیوم وجود ندارد. این ماده ساخته دست بشر است و بنابراین در طبیعت وجود ندارد.
استفاده کنید
نوبلیوم فقط برای استفاده تحقیقاتی است.
/* خطوط شکست عمدا حذف شده اند! -رابرت */ ?>
وضعیت: 2010
این متن در حال ویرایش است.