بر اساس نظریه برونستد، رفتار اسیدی یا بازی نتیجه توانایی یک مولکول یا یون در پذیرش یا پذیرش یک پروتون است. بنابراین پروتون را می توان به عنوان ذره ای برای انتقال خواص اسیدی یا بازی در نظر گرفت. از آنجایی که یک باز BRÖNSTED تنها زمانی می تواند یک پروتون را بپذیرد که دارای یک جفت الکترون آزاد باشد، BRÖNSTED واژه باز را به طور کلی تر از اصطلاح اسید که به پروتون متصل است، تعریف می کند و بنابراین تا حدودی بر نقش بیان کننده پروتون بیش از حد تاکید می شود. با این حال، پایه ای که بتواند جفت الکترون های خود را با یک پروتون به اشتراک بگذارد، می تواند به راحتی آن جفت تنها را با گونه های دیگر که به عنوان پذیرنده های جفت تنها عمل می کنند، به اشتراک بگذارد. این تعمیم منجر به تعریف اسید-باز طبق LEWIS :

اسیدها قادر به پذیرش جفت الکترون هستند، آنها پذیرنده جفت الکترون هستند. بازها قادر به اهدای جفت الکترون هستند، آنها به عنوان دهنده جفت الکترون عمل می کنند.

یک باز لوئیس دارای یک جفت الکترون تنها است در حالی که اسید لوئیس دارای یک اوربیتال اتمی یا مولکولی خالی است. این پیش نیاز برای تشکیل یک پیوند کووالانسی در نتیجه چنین برهمکنش اسید-باز LEWIS است.
اگر اسید LEWIS با A و باز لوئیس با :B نشان داده شود، واکنش پایه مربوط به تشکیل یک AB پیچیده است:

$\text{آ}\text{+}\text{: ب}\stackrel{}{\to }\text{دور}$

ترکیبی که طبق BRÖNSTED یک پایه است در مفهوم LEWIS نیز پایه است. با این حال، در مورد اسیدها، تعریف LEWIS دسته بسیار بزرگتری از مواد را پوشش می دهد. اسید لوئیس باید یک اوربیتال خالی داشته باشد که بتواند توسط جفت الکترون پایه پر شود.

اما همچنین واکنش یک پروتون با بازهایی مانند ${\text{اوه}}^{\text{–}}\text{یا}{\text{NH}}_{\text{3}}$ فقط یک مورد خاص از یکی است واکنش اسید-باز لوئیس

اگرچه نظریه LEWIS جامع تر است، اما رسیدگی به آن دشوارتر از نظریه برونستد است. علاوه بر این، تعیین میزان قدرت اسیدها و بازها – بر خلاف نظریه BRÖNSTED – بسیار دشوارتر است. با این حال، در شیمی آلی، این مفهوم خدمات ارزشمندی را در توصیف فرآیندهای واکنش ارائه می دهد.

نمونه هایی از اسیدهای لوئیس

1. مولکول ها یا اتم های با اکتت الکترونی ناقص مانند ${\text{bf}}_{\text{3}}{\text{، AlCl}}_{\text{3}}$ یا اتم گوگرد اسیدهای لوئیس معمولی هستند.
این ترکیبات تعداد زیادی کمپلکس هالوژن را با یون های هالید تشکیل می دهند: