متانول (کاربینول سابق) ساده ترین نماینده کلاس مواد است الکل ها (متیل الکل،

CH 3 اوه) و حاوی یک گروه هیدروکسیل به عنوان گروه عملکردی.

متانول در طی تقطیر چوب کشف شد. اچ. هنگام گرم کردن چوب در غیاب هوا، جایی که i.a. به عنوان یک محصول تجزیه تشکیل شده است. به همین دلیل برای اولین بار از متانول استفاده شد روح چوب یا الکل چوب تماس گرفت. فقط بعداً نام سیستماتیک غالب شد.

مشخصات:

متانول یک مایع متحرک، قابل اشتعال، بی رنگ با بوی مشخص است.

مشابه آب، متانول می تواند پیوندهای هیدروژنی را از طریق گروه OH تشکیل دهد و همچنین می تواند به دلیل ویژگی دوقطبی خود، یون ها را به خوبی حل کند. بنابراین نمک های مختلف مانند کلرید کلسیم، کلرید آمونیوم، نیترات آمونیوم، سولفات مس و کلرید سدیم نیز به راحتی در متانول محلول هستند.
متانول با شعله ای مایل به آبی و به سختی دوده می سوزد و دی اکسید کربن و آب تشکیل می دهد.

برخلاف اتانول، متانول اثر بسیار سمی دارد حتی اگر چند میلی لیتر از طریق معده خورده شود. استنشاق بخارات از اهمیت کمتری برخوردار است. متانول به کبد و سایر اندام ها آسیب می رساند. ارتفاع سمیت در اثر اکسیداسیون به فرمالدئید و اسید فرمیک در بدن ایجاد می شود. اینها خیلی آهسته دفع می شوند، اما خودشان حتی سمی تر از متانول هستند. علاوه بر این، مصرف متانول منجر به نابینایی می شود زیرا عصب بینایی آسیب دیده است.