ساختار و خواص فرمالدئید

فرمالدئید گازی بی رنگ با بوی تند است. سمی است، اثر مخربی روی پروتئین ها دارد و مشکوک به ایجاد سرطان است. متانال بسیار قابل اشتعال است و به دلیل ساختار مولکولی آن (شکل 1) به راحتی در آب و حلال های غیر قطبی حل می شود. از نظر فنی نام صحیح متانال (HCHO) است زیرا مولکول حاوی یک گروه آلدئیدی -CHO و تنها یک اتم کربن است.

متانال بنابراین یک مشتق اکسیژن از متان است و بنابراین به قلیایی ها (دقیقاً یک گروه آلدهیدی در مولکول) تعلق دارد. این گروه عملکردی عمدتاً خواص ماده را تعیین می کند ، زیرا باقی مانده هیدروکربن در مولکول در اینجا بسیار کوتاه است. گروه آلدهید اثر کاهنده دارد و بسیار واکنش پذیر است. همچنین واکنش هایی با مواد درون زا وجود دارد که تأثیر مخرب متانال برای سلامتی را توضیح می دهد.

اثر در ارگانیسم

در سال های اخیر تعداد کمی از مواد شیمیایی به اندازه فرمالدئید صحبت شده است. به دلیل متمایز بودنش فعالیت بیولوژیکی ، حتی غلظت های کم نیز پس از تماس کوتاه منجر به تحریک اندام های تنفسی، چشم ها، بینی و گلو می شود. غلظت بالای 10 ppm (قسمت در میلیون) باعث تحریک شدید غشاهای مخاطی، اشک ریزش و سرفه می شود. اگر قرار گرفتن در معرض بیش از 30 ppm افزایش یابد، خطری برای زندگی وجود دارد، زیرا به سختی می توان از ذات الریه و ادم ریوی جلوگیری کرد.

اگر در مدت طولانی در معرض مقادیر کمی از سم باشید، افراد مبتلا از بی خوابی، افسردگی، خستگی، سردرد، بی حالی، برونشیت، یعنی کاهش شدید کیفیت زندگی شکایت دارند.

علائم ذکر شده نشان می دهد که تغییراتی در ناحیه سلولی نیز رخ می دهد. تحقیقات گسترده نشان داده است که اگر موش‌ها برای مدت طولانی در معرض دوزهای بالای فرمالدئید قرار گیرند، خطر ابتلا به سرطان افزایش می‌یابد. چنین غلظت هایی در زندگی روزمره ما تقریباً غیرممکن است، زیرا بوی بسیار تند همراه با این ماده را نمی توان در این غلظت تحمل کرد.

با این حال، افرادی که به طور مداوم در نتیجه کار، محیط زندگی یا سبک زندگی خود با فرمالدئید مواجه می شوند، باید به طور خاص منتظر واکنش های آلرژیک باشند.
البته هر نشانه ای از اثر سرطان زایی یک ماده را باید به شدت جدی گرفت! مسمومیت مزمن و عواقب طولانی مدت ناشی از آن را باید همیشه در نظر داشت!

وقوع و استفاده

فرمالدئید علیرغم خواص و اثراتی که بر موجودات دارد، ماده ای است که مانند سایر سموم محیطی (ریزگردها، آزبست، بنزن، ازن، حلال های سمی و …) هر روز ما را همراهی می کند.
فرمالدئید از جمله از طریق احتراق ناقص تولید می شود، یعنی در دود اگزوز خودروها و دود سیگار یافت می شود و جزئی از دودهای تابستانی یا. فتوسماگ .

با این حال، فرمالدئید نه تنها به عنوان یک محصول جانبی نامطلوب یافت می شود. قرار گرفتن در معرض خاص حتی در محدوده طبیعی است، زیرا این ماده محصول متابولیک برخی ارگانیسم ها است. به عنوان مثال، یک سیب مقدار کمی متانال تولید می کند. ردپایی از فرمالدئید نیز در قهوه یافت شده است. فرمالدئیدی که از طریق غذا خورده می شود تهدیدی برای بدن ما نیست، زیرا خود نیز مقادیر کمی از این ماده را تولید می کند و بنابراین می تواند آن را متابولیزه کند.