خواص عنصر

ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت

ایزوتوپ های عنصر

طرح سطح انرژی

خواص بیشتر

این یک فلز سنگین براق نقره ای-سفید است. روی سطوح تازه بریده شده به سرعت کدر می شود زیرا در آنجا با یک لایه اکسید پوشیده شده است. از بین تمام لانتانیدها، این فلز دارای کمترین شعاع اتمی و یونی، بیشترین چگالی و بالاترین نقطه ذوب و جوش است. لوتتیوم دو تغییر آلوتروپیک را تشکیل می دهد، α-لوتسیم و β-لوتسیم، که می توانند توسط گرما به یکدیگر تبدیل شوند. این آخرین عنصر لانتانیدها است و حالت اکسیداسیون III را در ترکیبات خود ایجاد می کند. لوتسیم یک فلز بسیار پایه و به شدت الکترومثبت است. این ناشی از پتانسیل های طبیعی شدیدا منفی است. این یک عنصر بسیار پاسخگو است. با تکامل هیدروژن به سرعت در آب و اسیدها حل می شود. با کلر واکنش می دهد و تری کلرید را با ظاهری درخشان تشکیل می دهد.

کشف

شیمیدان فرانسوی جورج اوربن (1872 – 1938) در سال 1905 لوتیتیم را در نمونه ای از اکسید ایتربیوم کشف کرد. URBAIN عنصر جدید را “Lutetia” نامید. در سال 1949، IUPAC نام “Lutetium” را با نماد شیمیایی “Lu” توصیه کرد.

وقوع / تولید

لوتتیوم شصتمین عنصر فراوانی است. این عنصر کمیاب از گروه لانتانید است، اما با این حال بیشتر از جیوه یا طلا است. در طبیعت در کانی های مونازیت، باستنازیت، سامارسکیت، گادولینیت، تورتوئیت، تالنیت، زنوتیت به همراه سایر فلزات خاکی کمیاب یافت می شود. لوتیتیم فلزی خالص از احیای متالوگرمیک فلوراید یا کلرید با کلسیم یا الکترولیز نمک ذوب شده کلرید به دست می آید. ماده اولیه برای تولید فنی لوتتیوم ماسه مونازیت است.

استفاده کنید

لوتتیوم از نظر فنی بی ربط است. ایزوتوپ Lu برای تعیین سن کیهانی استفاده می شود.

اتصالات مهم

اینها عبارتند از اکسید Lu2O3 و هالید LuCl3.

ساختمان

لوتتیوم در یک بسته بندی نزدیک از کره متبلور می شود.