را زیر گروه ها گروه‌هایی در جدول تناوبی هستند که در کنار گروه‌های اصلی متناظر در نمایش قدیمی‌تر (جدول دوره‌ای کوتاه) قرار می‌گیرند و این تصور را ایجاد می‌کنند که «مرتبط» با آنها هستند. همه عناصر زیر گروه هستند فلزات در این نمایش عناصر زیر گروه I، فلزات مس، نقره و طلا را در کنار گروه فلزات قلیایی، گروه اصلی I می یابیم.
در برخی موارد، روابط خانوادگی خاصی را می توان شناسایی کرد، که به ویژه در اعداد اکسیداسیون مشهود است. عناصر زیرگروه I، مانند فلزات قلیایی، اغلب ترکیباتی را تشکیل می دهند که در آنها به سادگی کاتیون هایی با بار مثبت وجود دارد، به عنوان مثال. B. نیترات نقره و کلرید مس.
عناصر زیر گروه دوم نیز دارای خواصی مشابه عناصر گروه دوم مانند منیزیم و کلسیم هستند. به عنوان مثال هستند
ZnSO 4 · 7 اچ 2 O و MgSO 4 · 7 اچ 2 Oهم شکل بوده و کریستال های مخلوط را تشکیل می دهند.
اینها شباهت ها همچنین هنگام مقایسه در گروه های بالاتر رخ می دهد. به این ترتیب اکسید کروم (VI) حل می شود،
CrO 3 ،به عنوان
بنابراین 3 ،در آب، به یک محلول اسیدی
(اسید کرومیک ، اچ 2 CrO 4 ) .
کرومات ها و سولفات ها هر دو با یون های فلز قلیایی خاکی مانند
ba 2+ و آقا 2+ترکیبات کم محلول، در حالی که ترکیبات مشابه منیزیم
(MgSO 4 ، MgCrO 4 )به راحتی در آب حل می شوند.
در نهایت، به عنوان یک مثال دیگر، ترکیبات دی کلروهپتوکسید، که در شرایط عادی مایع و قابل انفجار هستند،
کلاس 2 O 7 ،و هپتوکسید دی منگنز،
منگنز 2 O 7 ،در آب اسیدهای مربوطه
HClO 4(اسید پرکلریک، اسید کلر (VII)) یا اسید پرمنگانیک،
HMnO 4 ،فرم.
همانطور که اغلب هنگام مقایسه خواص شیمیایی اتفاق می افتد، می توانیم از آن استفاده کنیم پیکربندی الکترون ظرفیت جذب کنند. فلزات قلیایی دارای یک الکترون ظرفیت هستند، آنها آرایش الکترون ظرفیتی دارند
ns 1(n=2،3،4،5،6،7). این الکترون یک ظرفیتی با افزایش عدد کوانتومی اصلی n دورتر و دورتر از هسته مثبت است. علاوه بر این، بار مثبت هسته ای توسط بار بین الکترون ظرفیت ایجاد می شود
ns 1و هسته ای که باید فرمول بندی شود بسته است، یعنی کاملاً با الکترون ها، سطوح انرژی، به خوبی محافظت می شود. بنابراین با افزایش عدد کوانتومی اصلی، الکترون ظرفیت بیشتر و راحت‌تر آزاد می‌شود و انرژی یونیزاسیون کاهش می‌یابد.
برای عناصر زیرگروه I، پیکربندی الکترون ظرفیت را فرموله می کنیم
(ن -1) د 10 ns 1 ،به طور رسمی دوباره 1 الکترون ظرفیت، که نشان دهنده وجود ترکیبات ذکر شده در بالا است
E + – کاتیون ها(E = Cu, Ag, Au) توضیح داد. اما تفاوت انرژی نسبت به سطوح d بسیار کم است، به طوری که الکترون ها نیز می توانند از این سطوح جدا شوند یا برای تشکیل ترکیبات و ترکیباتی مانند
CuSO 4 ، AgF 2 یا AuCl 3شکل گرفته. ضروری است که شعاع عناصر زیرگروه 1 به طور قابل توجهی کوچکتر باشد و بنابراین الکترون ظرفیت s محکم تر محدود شده است. انرژی یونیزاسیون اول عناصر بیشتر است، فلزات نجیب تر هستند.
پیکربندی الکترون ظرفیت عناصر گروه انتقالی II است
(ن -1) د 10 ns 2و بنابراین شبیه به پیکربندی عناصر گروه اصلی II است. که وقوع را توضیح می دهد
روی 2+ و سی دی 2+ – یون هابرخی، یون های فلز قلیایی خاکی
میلی گرم 2+ و تقریبا 2+خواص مشابهی دارند و همچنین دارای شعاع یونی نسبتاً بزرگی هستند.
اگرچه می‌توان نمونه‌های بیشتری از «رابطه اصلی و زیرگروه‌ها» پیدا کرد، اما نمی‌توان یک اصل ثابت را شناسایی کرد. در عوض، تفاوت های واضحی نیز دیده می شود، به عنوان مثال. ب. هنگام مقایسه فلزات زیر گروه VII با نافلزهای به شدت الکترونگاتیو گروه اصلی VII. در سیستم دوره کوتاه، زیر گروه هشت حتی شامل 9 عنصر است، در حالی که تنها 3 عنصر در زیر گروه های دیگر نام برده شده است.
به همین دلیل، نمایش سیستم دوره طولانی (شکل 1) غالب شده است که اصل ساختاری ذاتی PSE را واضح تر می کند. پس از کلسیم، پیکربندی الکترون
4 س 2عنصر بعدی اسکاندیم با پیکربندی الکترون ظرفیت است
4 س 2 3 یعنی 1. اولین عنصر d-block در مجموع دارای 3 الکترون ظرفیتی است و گروه سوم را همراه با عناصر ایتریوم، لانتانیم و اکتینیم تشکیل می دهد. با او، انرژی یونیزاسیون 1 تا 3 نسبتاً کم است، به طوری که
sc 3+ – یون هامی تواند تشکیل شود.