عناصر مختلفی که فقط اندکی از نظر خصوصیات با هم تفاوت دارند تحت عنوان عناصر زیرگروه خلاصه می شوند. همه عناصر زیرگروه فلزی با خواص معمول خود هستند. علاوه بر این، تقریباً تمام عناصر گروه انتقالی (به جز III. NG) دارای چندین عدد اکسیداسیون در ترکیبات خود هستند یا می توانند یون هایی با تعداد بارهای مثبت مختلف تشکیل دهند. به همین دلیل است که، برای مثال، اکسیدهای مختلف وجود دارد
(به عنوان مثال
. ب
. آهن: FeO
، Fe
2
O
3
، Fe
3
O
4
)
.
برای داشتن یک نمای کلی، باید به طور خلاصه به ساختار جدول تناوبی و چینش عناصر نگاه کنید. بسته به ساختار اتم های خود، همه عناصر یکی را دریافت می کنند عدد اتمی و بر اساس افزایش اعداد اتمی در جدول تناوبی عناصر به صورت دوره ای و گروهی مرتب شده اند. عدد اتمی مربوط به تعداد کل الکترون ها یا پروتون های اتم است شماره دوره تعداد لایه های الکترونی اشغال شده (احتمال الکترون های سطح انرژی معین). هر پوسته حداکثر می تواند انجام دهد
2
n
2
الکترون ها را بپذیرید که n عدد دوره است. به این معنی که لایه الکترونی اول با 2 الکترون، دومی با 8 الکترون، سومی با 18 الکترون و غیره پر شده است.
را شماره گروه چیزی در مورد توزیع الکترون ها در پوسته اتمی می گوید. در مورد عناصر گروه اصلی، شماره گروه اصلی با تعداد الکترون های بیرونی مطابقت دارد. بنابراین تا عناصر با عدد اتمی 20، خواندن توزیع الکترون ها در پوسته الکترونی بسیار آسان است.
در واقع می توان انتظار داشت که عنصر اسکاندیم (عدد اتمی 21) که پس از کلسیم (عدد اتمی 20) قرار می گیرد، الکترون 21 را در لایه الکترونی چهارم (پوسته N) نیز داشته باشد. اما به دلایل انرژی، نهمین الکترون در لایه الکترونی سوم (پوسته M) است.
در تمام عناصر به دنبال کلسیم تا و از جمله روی (عدد اتمی 30)، لایه الکترونی داخلی (پوسته M) به تدریج پر می شود. تنها زمانی که با حداکثر 18 الکترون اشغال شود، الکترون های بیشتری در پوسته الکترونی چهارم پذیرفته می شوند. در مورد عناصری با اعداد اتمی 21 تا 30، پوسته های الکترونی “متعاقبا” در سطوح به اصطلاح داخلی پر می شوند. چنین عناصری که متعاقباً در آنها “پوسته های داخلی” پر می شود، به عناصر زیر گروه تعلق دارند. این همچنین در مورد عناصر اعداد اتمی 39 تا 48، 57 تا 80 و همه عناصر از عدد اتمی 89 به بعد صدق می کند.
گروه های مختلف عناصر زیر گروه
با توجه به اینکه ساختار اتمی در اشغال سطوح داخلی متفاوت است، خواص فلزات زیر گروه مشابه است، اما یکسان نیست. به دلایل تاریخی، آنها به هشت تقسیم می شوند زیر گروه ها
.
- زیر گروه (گروه مس: مس، نقره، طلا)
- زیر گروه (گروه روی: روی، کادمیوم، جیوه،)
- زیر گروه (گروه اسکاندیم: Sc، Y، La، Ac)
- زیر گروه (گروه تیتانیوم: Ti، Zr، Hf)
- زیر گروه (گروه وانادیوم: V، Nb، Ta)
- زیر گروه (گروه کروم: Cr، Mo، W)
- زیر گروه (گروه منگنز: Mn, Tc, Re)
- زیر گروه (گروه آهن: Fe، Co، Ni؛ فلزات پلاتین سبک: Ru، Rh، Pd؛ فلزات پلاتین سنگین: Os، Ir، Pt)
در دوره 6 به اصطلاح می آیند لانتانیدها به (عناصر اعداد اتمی 58 تا 71). عناصر از سریم تا لوتتیوم به دلیل خواص بسیار مشابه با هم گروه بندی می شوند اکتینیدها (عناصر اعداد اتمی 90 تا 103) در دوره هفتم.
ویژگی مشترک در ساختار اتم های این عناصر این است که در پوسته های اتمی آنها حتی “زیر لایه های داخلی” بعدی نیز پر می شود، در مورد لانتانیدها (دوره ششم) پوسته های الکترونی 4 و در مورد پوسته های الکترونی 4. اکتینیدها (دوره هفتم) که لایه الکترونی پنجم هستند.