خواص عنصر
طبقه بندی در جدول تناوبی از عناصر و خواص |
ساختار اتمی |
عدد اتمی: 43 | 43 پروتون 43 الکترون |
دوره 5 | 5 پوسته الکترونی اشغال شده |
VII. زیر گروه | 7 الکترون بیرونی |
پیکربندی الکترون در حالت پایه | Kr 5s24d5 |
الکترونگاتیوی | 1.9 |
انرژی یونیزاسیون در eV | 7.28 |
رایج ترین اعداد اکسیداسیون | VII; IV |
جرم اتمی عنصر در u | 97 |
شعاع اتمی در 10-10 متر | 1,358 |
شعاع یون در 10-1 0 متر | 0.56 (+7) |
حالت ماده در حالت عادی | محکم |
ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت
همه ایزوتوپ ها رادیواکتیو هستند.
ایزوتوپ های عنصر
تکنتیوم هیچ ایزوتوپ پایداری ندارد. همه 30 ایزوتوپ شناخته شده به طور مصنوعی تولید شده اند و رادیواکتیو هستند. ایزوتوپ با جرم 99 را می توان در ردپایی در طبیعت شناسایی کرد. فقط برخی از ایزوتوپ ها در جدول زیر فهرست شده اند.
عدد اتمی Z | عدد جرمی A | جرم اتمی در u | فرکانس که در ٪ |
نوع تابش و انرژی بر حسب MeV |
نیمه عمر |
43 | 98 | 97.907 | به صورت مصنوعی | β : 0.4 | 1.5 x 106 a |
99 | 98.906 249 | به صورت مصنوعی | β : 0.3 | 2.1 x 105 a | |
101 | 100,907 | به صورت مصنوعی | β : 1.3 | 14 دقیقه |
خواص بیشتر
تکنسیوم یک فلز سنگین نقره ای است. نقطه ذوب و جوش بسیار بالایی دارد. تکنتیوم معمولاً به دو شکل بهدست میآید، یا به صورت فلز اسفنجی خاکستری یا به صورت پودر خاکستری. تکنتیوم متعلق به گروه منگنز است و تقریباً تمام حالت های اکسیداسیون از -I تا VII را در ترکیبات خود تشکیل می دهد که مراحل IV و VII مهمترین و پایدارترین آنها هستند. این فلز به آرامی در هوای مرطوب کدر می شود. اسید کلریدریک به فلز حمله نمی کند، اما توسط اسید نیتریک، اسید سولفوریک و آکوا رژیا حل می شود. ترکیبات تکنسیوم در رنگ های بسیار متنوعی وجود دارند.
کشف
مندلیف در اوایل سال 1871 خواص عنصر 43 را پیش بینی کرد و نام آن را eka-manganese گذاشت. اما در سال 1937 بود که تکنتیوم به عنوان یک عنصر مصنوعی توسط دانشمندان ایتالیایی EMIOLIO GINO SEGRÉ و C. PERRIER در پالرمو کشف شد. این کشف پس از تابش یک نمونه مولیبدن با دوترون صورت گرفت. در سال 1940، SEGRÉ و CS WU برخی ایزوتوپهای این عنصر را در محصولات شکافت اورانیوم کشف کردند. در آن زمان، این عنصر فقط در مقادیر میلی گرم در دسترس بود، تا سال 1946 بود که GW PARKER، J.REED و CW BRUCH موفق به جداسازی چند گرم شدند. در سال 1961، مقادیری از این عنصر در دسترس بود.
وقوع/تولید
ایزوتوپ های تکنسیوم پایدار در طبیعت وجود ندارند. برخی از ایزوتوپ های رادیواکتیو این عنصر به عنوان محصولات شکافت در طی واپاشی خود به خود ایزوتوپ اورانیوم U تشکیل می شوند. در سال 1961، ردپای ایزوتوپ پایدارتر در pitchblende از Katanga یافت شد.
9 9Tc شناسایی شد. تکنسیوم به طور طبیعی در سنگ معدن مولیبدن در نتیجه تبدیل هسته ای مولیبدن به هنگام قرار گرفتن در معرض نوترون ها تشکیل می شود. این عنصر از نظر فراوانی عنصر در زمین رتبه 92 را دارد. در قالب ایزوتوپ 9 9Tc، تکنسیوم مصنوعی اکنون در مقادیر کیلوگرم در راکتورهای هسته ای به دست می آید، جایی که به عنوان یک محصول شکافت در شکافت هسته ای U تولید می شود. سپس جداسازی از محصولات برش توسط تبادل یونی روی رزین های آنیونی یا با استفاده از حلال های آلی انجام می شود. این عنصر همچنین با کاهش پرتکنتات آمونیوم، پرتکنتات پتاسیم یا سولفید تکنسیوم (VII) در جریانی از هیدروژن به دست می آید.
استفاده کنید
به عنوان یک کاتالیزور در فرآیندهای شیمیایی، به عنوان مثال. تکنتیوم به میزان کمتری استفاده می شود، به عنوان مثال، در هیدروژن زدایی الکل، در تولید ترموکوپل های با دمای بالا و در فناوری ابررسانایی. به عنوان یک یون پرتکنیت، به عنوان یک بازدارنده خوردگی برای آهن و فولاد کاربرد دارد.
ساختمان
تکنتیوم در یک شبکه متراکم شش ضلعی متبلور می شود.