در ساده ترین حالت، به عنوان مثال. B. کلرید نقره، نمک از یونهای معادل (x = y) تشکیل شده است. سپس حلالیت برابر با جذر محصول حلالیت است.

سی(AgCl) = ج(Ag+)  = ج(کل–) = کL(AgCl)

محصول حلالیت و حلالیت به دما بستگی دارد. به همین دلیل مقادیر جدولی محصولات حلالیت برای دماهای خاص معمولاً برای 25 درجه سانتیگراد ارائه می شود.

اکثر نمک ها، به عنوان مثال. به عنوان مثال، کلرید پتاسیم به صورت گرماگیر در آب حل می شود، به طوری که با افزایش دما، حلالیت آنها افزایش می یابد. تعادل های حلالیت بسیار کمتر گرمازا هستند. حلالیت نمک هایی مانند کرومات کلسیم

(CaCrO 4 )با افزایش دما کاهش می یابد.

آنتالپی محلول تفاوت بین انرژی شبکه و آنتالپی هیدراتاسیون آزاد شده هنگام تشکیل یون های هیدراته است. نمک معمولی دارای آنتالپی محلول بسیار کم است، بنابراین حلالیت NaCl تقریباً مستقل از دما است.

با این حال، حلالیت و محصول حلالیت عملاً وابسته به فشار نیستند زیرا تغییر حجم در طول بارش ناچیز است. در مقابل، حلالیت مواد می تواند تحت تأثیر تغییرات غلظت قرار گیرد.
اگر غلظت یون های کلرید در محلول AgCl اشباع شده با افزودن محلول KCl افزایش یابد، تعادل از این محدودیت جلوگیری می کند. با مصرف یون های کلرید، کلرید نقره رسوب می کند و

Ag +   – غلظت یون– و در نتیجه حلالیت نمک – کاهش می یابد. همین اثر با افزایش غلظت دیگر “محصول واکنش” مشاهده می شود

Ag +   – یون هامرتفع در این مورد حلالیت کلرید نقره با آن مطابقت دارد

کلاس   –   –   غلظت یون.
افزایش غلظت یک گونه یونی توسط افزودنی های یکسان منجر به کاهش حلالیت نمک می شود زیرا محصول حلالیت ثابت می ماند.

تعادل های جفت شده

حلالیت مواد را می توان با افزودن اسیدها یا عوامل کمپلکس کننده تحت تأثیر قرار داد. در هر دو مورد، علاوه بر تعادل حلالیت، تعادل شیمیایی دیگری وجود دارد و یکی از آن صحبت می کند. تعادل های جفت شده
بسیاری از نمک های کم محلول را می توان با افزودن اسیدها یا بازها حل کرد. دلیل آن این است که یک نوع یون از تعادل حلالیت نیز در تعادل اسید-باز دخالت دارد.
سولفیدهای کم محلول نمکهای اسید هیدروژن سولفید ضعیف هستند. اگر بخواهید سولفید آهن را با افزودن اسید حل کنید، تعادل زیر وجود دارد.

FeS(ها) ⇄ پا2+(ق) + اس2-(ق) کL = ج(Fe2+) · ج(پ2-)اس2-(ق) + 2 اچ3O+(ق) ⇄ اچ2اس(ق) + 2 اچ2O(ل)ک(H2س) = ج(H2س)ج(پ2-) · ج2(H3O+)

ثابت تعادل پروتولیز از

اس 2-   – یون هاحاصل از دو ثابت اسیدی اسید دوبازیک است

اچ 2 س:

K(H2س) = 1کS1 · کS2

با افزودن اسید،

اچ 3 O +   – غلظت هادر تعادل اسید و باز افزایش یافت و در نتیجه سولفید هیدروژن بیشتری تشکیل شد. برای این منظور یون های سولفید از تعادل حلالیت خارج می شوند. اینها باید با حل کردن سولفید آهن تکثیر شوند. از آنجا که سولفید هیدروژن یک اسید ضعیف است، تعادل اسید و باز به خوبی در کنار سولفید هیدروژن است و سولفید آهن در سطوح بالایی قرار دارد.

اچ 3 O +   – غلظت هاکاملا حل شد
به همین ترتیب، حلالیت یک نمک کم محلول را نیز می توان با افزودن افزایش داد عوامل کمپلکس به طور قابل توجهی بزرگ شود. در این حالت، تعادل حلالیت با تعادل تشکیل پیچیده همراه است.

هالیدهای نقره به طور متفاوتی در آمونیاک محلول هستند، زیرا محصولات حلالیت با چندین مرتبه قدر متفاوت هستند. این واقعیت در تشخیص کیفی یون های هالید استفاده می شود.