اعدام:
1. آنهایی که بر پایه یون های کربنات هستند
(سیO32-)ماده مورد بررسی در یک لوله آزمایش با یک لوله جانبی قرار می گیرد.
طرف لوله آزمایش به لوله ورودی گاز متصل است.
لوله ورودی گاز در لوله آزمایش دوم حاوی محلول هیدروکسید کلسیم قرار می گیرد
(سیآ(Oاچ)2)یا محلول هیدروکسید باریم
(بآ(Oاچ)2)پر شده است.
اسید هیدروکلریک رقیق شده روی ماده مورد بررسی ریخته می شود.
اولین لوله آزمایش مهر و موم شده است تا گاز به محلول هیدروکسید وارد شود.
2. دو بطری شستشوی گاز با شلنگ به یکدیگر متصل شده و محلول هیدروکسید کلسیم در بطری دوم پر می شود.
(سیآ(Oاچ)2)یا محلول هیدروکسید باریم
(بآ(Oاچ)2). اکنون هوای بازدم شده را از طریق بطری خالی ایمنی به محلول هیدروکسید در بطری دوم دمیده کنید.
مشاهده:
1. حباب هایی در اولین لوله آزمایش ظاهر می شوند که نشان دهنده خروج گاز است. هنگامی که این گاز به محلول هیدروکسید کلسیم یا هیدروکسید باریم وارد می شود، یک کدورت سفید ایجاد می شود. کدورت سفید به صورت رسوب ته نشین می شود، ماده ای با محلول ضعیف تشکیل شده است.
2. در بطری دوم، یک رسوب سفید در محلول هیدروکسید تشکیل می شود.
ارزیابی:
به تشخیص دی اکسید کربن و یون های کربنات، تشکیل یک نمک کم محلول استفاده می شود.
در تشخیص یون های کربنات در یک ماده جامد از خاصیت یون های کربنات استفاده می شود که با افزودن اسیدها به دی اکسید کربن و آب تجزیه می شوند.
افزودن قطره ای اسید هیدروکلریک دی اکسید کربن تولید می کند که از طریق لوله ورودی گاز به محلول هیدروکسید کلسیم یا محلول هیدروکسید باریم وارد می شود.
در محلول، دی اکسید کربن (که در غلظت های بالاتر در هوایی که تنفس می کنیم نیز یافت می شود) واکنش نشان می دهد و کربنات کلسیم یا کربنات باریم با محلول ضعیف تشکیل می دهد که باعث کدر شدن محلول می شود.
نآ2سیO3+2اچسیل→2نآسیل+اچ2O+سیO2↑سیآ(Oاچ)2+سیO2→سیآسیO3+اچ2Oبآ(Oاچ)2+سیO2→بآسیO3+اچ2O
این کربنات کلسیم (یا کربنات باریم) کم محلول باعث کدر شدن سفید محلول می شود.
از آنجایی که نمک های باریم مواد خطرناکی هستند، تشخیص با یون های کلسیم خطر کمتری دارد. با این حال، ممکن است در اینجا اتفاق بیفتد که رسوب دوباره با تشکیل کربنات هیدروژن کلسیم حل شود.