از سال 1914 تا 1918، BOSCH معاون مدیر BASF بود. زمان جنگ جهانی اول است.

در طول جنگ، صنایع شیمیایی آلمان با نیاز به یافتن راه حل هایی برای رفع نیازها مواجه شد نمکدان به. تا آن زمان از نمک نمک برای تولید اسید نیتریک به عنوان پایه ای برای مواد منفجره و کود استفاده می شد.

به دلیل محاصره ای که بریتانیای کبیر بر رایش آلمان تحمیل کرد، دیگر نمی توان نمک نمک وارد کرد. وعده نمک نمکی که BOSCH به ارتش داد در این زمان آمد.

او ساخت و ساز را آغاز کرد لئونا کار می کند، که ساخت آن را از سال 1916 مدیریت کرد و در سال 1917 محقق شد.
در سال 1916، BOSCH به عضویت کامل هیئت مدیره BASF درآمد. سپس BOSCH توجه خود را به تبدیل آمونیاک به تبدیل کرد نمک های کود.
علاوه بر این، او برای احتراق آمونیاک در تولید اسید نیتریک نقش دارد.

رئیس هیئت مدیره BASF و تحقیقات بیشتر

در سال 1919، BOSCH به عنوان مدیر عامل BASF انتخاب شد. او به عنوان یک متخصص در صنایع شیمیایی، به گروهی از آلمانی‌ها تعلق داشت که درگیر مقدمات اولیه این صنعت بودند. معاهده ورسای تفویض می شود.

از سال 1922، BOSCH کار در Leuna را به سمت کاربردهای بیشتر فرآیندهای فشار بالا کاتالیزوری هدایت کرد.
او همچنین روی تولید بنزین از طریق هیدروژناسیون زغال سنگ-تبدیل زغال سنگ به سوخت مایع و روغن های روان کننده کار کرد.
شیمیدان فیزیک اسکله ماتیاس سپس در تولید مصنوعی متانول موفق شد. او همچنین در BASF استخدام شد.

IG Farbenindustrie AG در سال 1925 تاسیس شد. BOSCH مدیرعامل IG Farben شد. هدف او ایجاد یک شرکت شیمیایی جهانی بود که بتواند با تمام امکانات برای تحقق فنی نتایج تحقیقات مقابله کند. در همان سال، PIER موفق به توسعه بیشتر فرآیند هیدروژنه کردن زغال سنگ با استفاده از کاتالیزورها شد که اولین بار در سال 1913 توسط FRIEDRICH BERGIUS (1884 – 1949) انجام شد. این امر امکان تولید بنزین به صورت صنعتی را فراهم کرد. در سال 1927 اولین کارخانه هیدروژنه سازی زغال سنگ در Leuna افتتاح شد.

در سال 1931، CARL BOSCH برای توسعه فرآیندهای شیمیایی فشار بالا دریافت کرد جایزه نوبل در شیمی.

دوران ناسیونال سوسیالیسم

هنگامی که ناسیونال سوسیالیست ها در سال 1933 قدرت را در آلمان به دست گرفتند، BOSCH IG Farbenindustrie را که به نظر او کار زندگی خود می دانست، در معرض خطر دید.
در گفتگوی شخصی با هیتلر، او تلاش کرد تا او را در مورد نگرانی هایش در مورد افزایش انزوای اقتصادی و سیاسی آلمان متقاعد کند.

اما نگرانی های او به گوشش رسید. با وجود احساس وظیفه و تلاش برای حفظ تعادل بین‌المللی، BOSCH به کار خود برای علم و صنعت در سال‌های بعد ادامه داد. او در سال 1937 به عنوان جانشین MAX PLANCK ریاست انجمن قیصر ویلهلم (امروزه: انجمن ماکس پلانک).

کارل بوش در 66 سالگی در 26 آوریل 1940 در شهر دانشگاهی هایدلبرگ درگذشت.

دستاوردهای مهم در یک نگاه

• توسعه سنتز آمونیاک به فناوری در مقیاس بزرگ
• تبدیل آمونیاک به نمک کود
• مقابله با احتراق آمونیاک برای تولید اسید نیتریک