خصوصیات هسته اتم
هسته های اتمی از بلوک های اصلی ساختمان هستند پروتون ها و نوترون ها ساخته شده. به این بلوک های سازنده هسته، نوکلئون می گویند. عدد جرمی آ تعداد است نوکلئون ها در هسته از تعداد پروتون ها حاصل می شود ز و تعداد نوترون ها ن:
A = Z + N
موارد زیر اعمال می شود:
- تعداد پروتون های هسته برابر با عدد اتمی im است جدول تناوبی از عناصر او نیز نامیده می شود عدد اتمی زیرا تعداد پروتون ها بار هسته را تعیین می کند.
- تعداد نوترون های هسته تفاوت بین عدد جرمی و عدد پروتون است.
بنابراین به عنوان مثال ب. نوکلید سدیم
ن 11 23 آ(عدد اتمی 11) دارای عدد جرمی 23 است.
- تعداد پروتون های هسته اتم (شماره بار هسته ای) 11 (= عدد اتمی) است.
- تعداد نوکلئون ها (پروتون + نوترون) 23 است.
- تعداد نوترون ها از عدد جرمی و عدد پروتون حاصل می شود:
N = A – Z
ن = 23 – 11
ن = 12
در هسته مورد نظر 12 نوترون وجود دارد.
- در مورد یک اتم خنثی، تعداد الکترون ها در پوسته اتمی برابر با تعداد پروتون های هسته اتم است. بنابراین یک اتم سدیم خنثی دارای 11 الکترون در پوسته اتمی است.
- اتم های عنصری با عدد اتمی یکسان اما با تعداد نوترون های مختلف در هسته و بنابراین عدد جرمی متفاوت را ایزوتوپ می گویند.
نماد نماد
برای اینکه بتوان یک هسته اتم را به صورت کوتاه و واضح مشخص کرد، نماد نماد. گاهی هم عدد جرمی را بعد از نام عنصر یا بعد از علامت شیمیایی قرار می دهید و مثلا می نویسید:
سدیم-23 یا Na-23
خط فاصله گاهی حذف می شود. سپس نماد به این صورت است:
سدیم 23 یا Na 23
نماد نماد نه تنها برای شناسایی هسته های اتم، بلکه برای ذرات بنیادی نیز استفاده می شود.
ه-10
به این معنی که یک الکترون (نماد e) به سادگی دارای بار منفی است، یعنی حامل بار اولیه است و جرم آن ناچیز است (= 0). شکل 3 نمای کلی از نماد نماد برخی از ذرات بنیادی را نشان می دهد.
/* خطوط شکست عمدا حذف شده اند! -رابرت */ ?>