خواص عنصر
طبقه بندی در جدول تناوبی از عناصر و خواص |
ساختار اتمی |
عدد اتمی: 52 | 52 پروتون 52 الکترون |
دوره 5 | 5 پوسته الکترونی اشغال شده |
VI. گروه اصلی | 6 الکترون بیرونی |
پیکربندی الکترون در حالت پایه | Kr 5s24d1 05p4 |
الکترونگاتیوی | 2.1 |
انرژی یونیزاسیون در eV | 9.009 |
رایج ترین اعداد اکسیداسیون | VI، IV، II، -II |
جرم اتمی عنصر در u | 127.60 |
شعاع اتمی در 10-10 متر | 1,432 |
شعاع یون در 10-1 0 متر | 0.97 (+4); 0.56 (6+) |
حالت ماده در حالت عادی | محکم |
ثابت های مادی و فراوانی وقوع در طبیعت
تراکم در در 25 درجه سانتی گراد | 6.24 |
سختی طبق موهس | 2.3 |
سرعت صوت در | 2610 |
دمای ذوب بر حسب درجه سانتی گراد | 450 |
گرمای ویژه همجوشی در | 105.8 |
دمای جوش بر حسب درجه سانتی گراد | 1390 |
گرمای ویژه تبخیر در | 396.78 |
آنتروپی استاندارد S0 اینچ | 50 |
هدایت حرارتی در در 27 درجه سانتی گراد | 2.35 |
ظرفیت گرمایی ویژه در |
0.215 |
ضریب انبساط حجمی در 10-3 | |
مشخصات مقاومت الکتریکی در | 0.0436 |
اشتراک گذاری در پوشش زمین بر حسب درصد (اتمسفر، آب، پوسته زمین تا عمق 10 کیلومتر) |
0.000 001 |
تلوریم
ایزوتوپ های عنصر
تلوریم طبیعی در پنج ایزوتوپ پایدار و سه ایزوتوپ رادیواکتیو با عمر طولانی وجود دارد. 27 ایزوتوپ رادیواکتیو دیگر به صورت مصنوعی تولید شده است.
عدد اتمی Z | عدد جرمی A | جرم اتمی در u | فرکانس که در ٪ |
نوع تابش و انرژی بر حسب MeV |
نیمه عمر |
52 | 120 | 119904 | 0.09٪ | ||
122 | 066 121.903 | 2.4٪ | |||
123 | 122.904 277 | 0.88٪ | g | 101 3a | |
124 | 123,902 842 | 4.6٪ | |||
125 | 124.904 418 | 7.0٪ | |||
126 | 125.903 322 | 19.0٪ | |||
128 | 127.904 476 | 31.7٪ | g | 7.2×102 4a | |
130 | 129.906 238 | 34.0٪ | β | 2.7×102 1a |
خواص بیشتر
تلوریم در دو تغییر ظاهر می شود: یک شکل قهوه ای سیاه و بی شکل و یک شکل کریستالی و فلزی. با افزایش دما، اصلاح آمورف به آرامی به اصلاح فلزی تغییر می کند. تلوریم فلزی یک عنصر شیمیایی به رنگ سفید نقره ای، بسیار شکننده و به راحتی قابل پودر شدن است. تلوریم در ترکیبات خود حالت های اکسیداسیون -II تا VI را ایجاد می کند که حالت IV پایدارترین آن است. بنابراین تلورات ها عوامل کاهنده قوی هستند. تلوریم در برابر اسیدهای غیر اکسید کننده، محلول آمونیاک و سولفید کربن مقاوم است. اسیدهای اکسید کننده و قلیاها وقتی در معرض هوا قرار می گیرند تلوریم را حل می کنند. تلوریم در هوا با شعله آبی-سبز می سوزد و اکسید تلوریوم (IV) را تشکیل می دهد. هنگامی که در معرض تخلیه الکتریکی قرار می گیرد، مستقیماً با هیدروژن ترکیب می شود و تلوریوم هیدروژنی را تشکیل می دهد. تلوریم با هالوژن ها ترکیب می شود و هالیدهای تلوریوم را تشکیل می دهد. تلوریم را می توان توسط عوامل اکسید کننده قوی به اسید تلوریک تبدیل کرد.
کشف
فرانتس یوسف مولر فون رایششتاین در سال 1782 تلوریم را در کانی های ناگیاگیت و سیلوانیت کشف کرد. با این حال، این عنصر تا سال 1798 توسط مارتین هاینریش کلاپروت به عنوان چنین شناخته نشد و جدا شد. وی نام این عنصر را «تلوریوم» با نماد شیمیایی «ته» گذاشت.
وقوع/تولید
تلوریم هفتاد و چهارمین عنصر فراوان است، یکی از عناصر بسیار کمیاب روی زمین است. در شکل ابتدایی، تلوریم به ندرت در مقادیر زیاد یافت می شود. همیشه همراه با طلا، نقره، گوگرد و سلنیوم یافت می شود. همچنین به شکل دی اکسید و به شکل تلوریدهای فلزات سنگین در ترکیب با سولفیدهای فلزات کالکوفیل وجود دارد. مهمترین ذخایر تلوریم در ایالات متحده آمریکا، رومانی، کانادا و پرو می باشد. تلوریم در درجه اول از لجن آند پالایش مس الکترولیتی به دست می آید. لجن آند با نیترات سدیم یا اکسیژن در حضور کربنات سدیم اکسید می شود و به تلوریت سدیم محلول در آب تبدیل می شود. اسید سولفوریک به تلوریت سدیم و رسوبات اکسید تلوریم (IV) اضافه می شود. سپس با اسیدهای قوی حل می شود و با SO2 به تلوریوم عنصری کاهش می یابد. تلوریم به شکل قرص، شمش، میله، پودر و مس تلوریوم به صورت تجاری در دسترس است.
استفاده کنید
بیشتر تلوریم به عنوان یک ماده آلیاژی برای افزایش مقاومت دما، سختی، چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی فولاد، چدن و فلزات غیر آهنی عمل می کند. تلوریم با خلوص بالا در یکسو کننده های خشک و آشکارسازهای مادون قرمز استفاده می شود. سرب و بیسموت تلورید در ابررسانایی و ترموالکتریکی استفاده می شود.
اتصالات مهم
در اینجا به خصوص ترکیبات تلوریوم چهار ظرفیتی (TeO2، TeF4 و TeCl4) قابل توجه است، زیرا حالت اکسیداسیون VI در حال حاضر به طور قابل توجهی کمتر پایدار است.
ساختمان
تلوریم در یک شبکه اتمی شش ضلعی متبلور می شود.